สิ่งที่จะได้บรรลุธรรม

ธรรมะจากหลวงปู่..

     พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ได้ตรัสว่า สิ่งที่จะได้บรรลุธรรมก็มีหลายทางด้วยกัน พระองค์ตรัสไว้ใน ปัญจกนิบาต อังคุตรนิกายว่า

     ๑.ต้องมีการฟังธรรม

     ๒.ต้องมีการแสดงธรรม

     ๓.การสาธยายธรรม

     ๔.ให้พิจารณาธรรม

     ๕.ให้มีการทำกัมมัฏฐาน คือ นั่งสมาธิ

     นี่เป็นหนทางที่จะได้บรรลุธรรม...การฟังธรรมนี้เราจะเห็นได้ว่าอัครสาวกคือพระสารีบุตรได้บรรลุธรรมก็ได้ฟังธรรมที่พระองค์ได้แสดงแก่ ทีฆนขปริพาชก อัคคิเวสสนโคตร ที่เขาคิชกูฏ ท่านเป็นอัครสาวกท่านมีปัญญามากท่านก็ได้ฟังธรรมของพระพุทธเจ้าท่านก็ได้บรรลุ ท่านได้บรรลุเพราะการฟัง

     ๒.การแสดงธรรม การแสดงธรรมนี้เราก็ให้ธรรมะเป็นทาน เรามีธรรมะของพระพุทธเจ้าเอาธรรมะของพระพุทธเจ้านี้แสดงให้คนที่ไม่รู้ เป็นการให้ทุกสิ่งทุกอย่างการให้ธรรมะ การแนะนำธรรมะ การแสดงธรรม การให้ธรรมะย่อมชนะการให้ทั้งปวง นอกจากนั้นใจผู้ที่ให้นั้นบริสุทธิ์

     ๓.การสาธยายธรรม แสดงธรรมกับสาธยายธรรม มีหัวข้อมาแล้วให้อธิบายนั้นให้แจ่มแจ้งให้เข้าใจ การสาธยายธรรมหัวขัอแสดงธรรมะให้แล้ว แสดงกระทู้แล้วอธิบายกระทู้นั้นให้มันแจ่มแจ้งความหมายการสาธยายธรรม

     ๔.การพิจารณาธรรม บางทีเราพิจารณาเพื่อให้ใจของเราเบิกบาน กิเลสไม่มี ใจบริสุทธิ์ พิจารณาธรรมข้อใดข้อหนึ่งก็ได้ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทำไมโลกนี้ไม่แน่นอน โลกนี้เป็นทุกข์ โลกนี้ไม่ใช่ของเราอย่างนี้เป็นต้น 

     ๕.ทำกรรมฐาน สมถะกรรมฐาน วิปัสสนากรรมฐาน ทำสมถะมาแล้ว ทำวิปัสสนาต่อเป็น เจโตวิมุตติ ถ้าหากว่าทำวิปัสสนาอย่างเดียวสมถะไม่เคยผ่านก็เป็น ปัญญาวิมุตติ อันนี้เป็นการนั่งสมาธิ ๑.ทำให้มีความสุขในปัจจุบัน ๒.เราจะรู้สิ่งที่ไม่มีใครรู้ในสมาธิ ๓.เราจะมีสติสัมปชัญญะอย่างสมบูรณ์ และ ๔.ความสิ้นไปแห่งอาสวะกิเลสทั้งปวง นี้การทำกัมมัฏฐานเราต้องเดินจงกลมก่อน

          การเดินจงกลมนั้นมีอานิสงส์อยู่ ๕ ประการ

          ๑.ทนต่อการเดินทางไกล

          ๒.ทนต่อการกระทำความเพียร

          ๓.อาหารที่กินเข้าไปย่อย ท้องไม่ผูก

          ๔.ไล่โรคลม

          ๕.มีกำลังภายใน

        กำลังภายในนี้ ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา ของเราก็จะบังเกิดขึ้น การเดินจงกลมนี้ต้องเดินทุกครั้งไป อย่าง ๕ นาที ๑๐ นาที หรือ ๑ ชั่วโมง หรือว่า ๓๐ นาที แล้วแต่เวลาและโอกาส ถ้าเราเฒ่าแก่จะเดินเกาะผนังหรือใช้ไม้เท้าก็ได้ ครูบาอาจารย์ก็เดินจงกลม อย่างครูบาเจ้าอินทรจักร ครูบาเจ้าพรหมจักร และครูบาศรีวิชัย ท่านได้สร้างที่เดินจงกลมที่วัดพระสิงห์ ครูบาอาจารย์คนเก่าแก่ท่านเดินจงกลม เราต้องใช้สติปัฏฐาน คัจฉันโต วา คัจฉันมีติ ประชานาติ เวลาเดินเรารู้สึกว่าเราเดิน ฐิโต วา ฐิโตมหีติ ประชานาติ เวลายืนรู้สึกว่าเรายืน นิสินโน วา นิสินโนมหีติ ปะชานาติ เรานั่งรู้สึกว่าเรานั่ง สะยาโน วา สะยาโนมหีติ ปะชาตาติ เรานอนรู้สึกว่าเรานอน 

           อันนี้เป็นธรรมะจะให้บรรลุธรรม อย่างพระอานนท์เถระ ไม่นึกว่าจะได้เวลานอน ศรีษะยังไม่ถึงหมอนก็ได้บรรลุธรรมเพราะฉะนั้นอย่างไปประมาท เราจะพบธรรมะเมื่อใดนี้ความไม่ประมาท อะกาลิโกไม่ประกอบด้วยกาล เมื่อแบบนั้นเราจะพบเมื่อไรก็ได้ไม่แน่ เพราะฉะนั้นพระพุทธองค์ว่าอย่าไปประมาท และต่อไปนี้เราจะได้กราบสติปัฏฐาน และเดินจงกลม นั่งสมาธิ ต่อไป ฯ..

............................

(จากหนังสือ ธรรมะจากหลวงปู่ ๑๖ พระธรรมมังคลาจารย์ ที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค ๗ เจ้าอาวาสวัดพระธาตุศรีจอมทอง วรวิหาร)

.............................

ความไม่ประมาท (คลิก)

............................