วันจันทร์ที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2566

กัลยาณมิตร

 




เขียนโดย ที่
ป้ายกำกับ: , , ,

1 ความคิดเห็น:

  1. navy0926 มิถุนายน 2566 เวลา 11:38

    ขอแนะนำให้ลองทำงานทางจิตอย่างหนึ่งที่ชัดเจนไม่มีอะไรซับซ้อน ให้เรามีสติรู้ตัวต่อเนื่องหนึ่งนาทีเต็ม โดยขณะหายใจเข้าก็รู้ตัวว่ากำลังหายใจเข้า ขณะหายใจออกก็รู้ตัวว่ากำลังหายใจออก แทบทุกคนจะรู้สึกเป็นงานที่ยากเย็นเหลือเกิน แต่ทำไมถึงได้ยากอย่างนั้นล่ะ
    ทำไมเราถึงคิดเฉพาะเรื่องที่อยากคิดไม่ได้ และทำไมถึงเลิกคิดเรื่องที่ไม่อยากคิดไม่ได้ พอตกลงใจจะวางมือไว้นิ่งๆ บนตัก แล้วเราก็ทำได้ แต่พอตกลงใจกำหนดจิตให้นิ่ง แล้วทำไมถึงทำไม่ได้ ทำไมเราแน่ใจไม่ได้ด้วยซ้ำว่าจะคิดเรื่องอะไรต่อไป
    คำถามลักษณะนี้มีผลสำคัญต่อชีวิต ลองคิดทบทวนถึงบทบาทของมุมมอง ความเห็นและความเชื่อที่ส่งผลต่อความรู้สึกว่าเราเป็นใคร มุมมอง ความเห็นและความเชื่อเหล่านี้อาจดูมั่นคงมีแก่นสาร เป็นรากฐานของบุคลิกภาพและความเป็นตัวตนของเรา ทว่า สิ่งเหล่านี้ประกอบขึ้นมาด้วยความคิด และความคิดก็ห่างไกลจากความมั่นคงมีแก่นสารชนิดตรงกันข้าม ข้อนี้เป็นเหตุผลประการหนึ่งว่า ทำไมการเจริญสมาธิภาวนาจึงอาจถึงกับสั่นสะเทือนโลกของเราได้ เพราะทำให้เราตั้งคำถามต่อทุกสิ่งที่เรารักและหวงแหนที่สุด รวมทั้งต่อตัวเราเองซึ่งเป็นคนตั้งคำถามเหล่านั้นด้วย
    ถ้าเรามีบุญได้มีกัลยาณมิตรแม้เพียงคนเดียว ถ้าเรามีความสุขในการให้และการมีน้ำใจต่อคนรอบข้าง ถ้าเรามีศีลเป็นขอบเขตชัดเจนของการกระทำ เราก็จะค่อยๆ ซึมซับสิ่งที่ค้นพบระหว่างการภาวนา แทนที่จะทำให้รู้สึกหวาดกลัว กลับทำให้รู้สึกราวกับว่าได้วางภาระอันหนักหน่วงลงจากบ่า
    ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
    แปลถอดความ โดย ศิษย์ทีมสื่อดิจิทัลฯ

    ตอบลบ

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)