Why do you have to make merit?

 

"Why do you have to make merit?"

Because merit is energy that has the power to attract prosperity to life, it is the cause of happiness and success in life if there is little merit.  There are many obstacles in life.

If you have a lot of merit, there will be few obstacles in life.  If the merit is weakening or the merit is gone..the sins that were previously committed  You will have the opportunity to affect your life with various obstacles such as illness, being unhappy, losing power and fortune.  dishonor  Even people who love each other will fall out of love.  Even though there is little wealth  Still can't maintain it..

Therefore, to have all kinds of wealth and perfection in life, one must have sufficient merit, regardless of one's status.  They all have to rely on merit.  Whether you want to live with enough to eat or think of becoming a millionaire, billionaire, or emperor.

Even the desire to end all defilements, attain the path, Nirvana, and become an Arahant.  He is a Pacceka Buddha.  He is the Lord Buddha.  One must have merit and merit to remain in that state.  Stably and happily

For this reason, we cannot avoid  to accumulate merit
Because merit is truly behind happiness and success in life at every level.

"Somdet Phra Buddhacarya
(to brahmaṃraṃsi)
Wat Rakhang Khositaram"
#Dharma #immortal dharma #dharma teachings

"ทำไมต้องทำบุญ"

เพราะ บุญ เป็นพลังงาน ที่มีพลังดึงดูด ความเจริญ มาสู่ชีวิต เป็นต้นเหตุ แห่งความสุข ความสำเร็จ ในชีวิตถ้าบุญน้อย อุปสรรคในชีวิตก็มาก

ถ้าบุญมาก อุปสรรคในชีวิตก็น้อย ถ้าบุญอ่อนกำลังลง หรือ บุญหมด..บาปที่เคยทำไว้ ก็จะได้โอกาสส่งผล ทำให้ชีวิต มีอุปสรรค ต่างๆนานา เช่น เจ็บไข้ได้ป่วย ไม่มีความสุข หมดอำนาจวาสนา เสียชื่อเสียงเกียรติยศ แม้คนที่รักกันก็หมดรัก แม้ทรัพย์ที่มีอยู่น้อยนิด ก็ยังรักษาไว้ไม่ได้..

ฉะนั้น การจะมี ทรัพย์สมบัติทุกอย่าง และ ความสมบูรณ์พร้อมในชีวิต ก็ต้องมีบุญ ที่มากเพียงพอ ซึ่งไม่ว่า จะอยู่ในสถานภาพใด ล้วนต้องอาศัยบุญทั้งนั้น ไม่ว่าจะอยากอยู่แบบพอมีพอกิน หรือ คิดจะเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี หรือ พระเจ้าจักรพรรดิ

แม้กระทั่ง ปรารถนา ที่จะหมดกิเลส บรรลุมรรคผล นิพพาน เป็นพระอรหันต์ เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ต้องมีบุญถึง บารมีถึง ถึงจะดำรงอยู่ในสภาวะนั้น ได้อย่างมั่นคง และมีความสุข

ด้วยเหตุนี้ เราจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่จะสั่งสมบุญ

เพราะบุญ คือ เบื้องหลังความสุข ความสำเร็จ ในชีวิตทุกระดับ อย่างแท้จริง

"สมเด็จพระพุฒาจารย์

(โต พฺรหฺมรํสี)

วัดระฆังโฆสิตาราม"

#ธรรมะ #อมตะธรรม #ธรรมะสอนใจ

*******

Cr.https://www.facebook.com/100044402864909/posts/pfbid037qqYQxagoBoEUba5osGNHvmajQ6xXxpWEPaA8u18uZGGKDphHtSpVi869P2GLV1vl/?mibextid=UyTHkb

Buddhism is Negative?!!

"...this suffering so if you look at in that

way Buddhism is not pessimistic it is

not negative it is more realistic

because but the talks about the truth in

this life what is the truth it is the

first Noble Truth that is the suffering

suffering is the only thing that we all

share commonly in this world no matter

what level in this life in this life

that we are in we all suffer

.."

".. that Buddhism is not negative and it is

not pessimistic it is more realistic and

it is more practical so I hope you got

some idea about what Buddha teaches you.."

เมื่อพ่อแม่แก่ฒ่า

 

WHEN PARENTS GET OLD ...

Let them grow old with the same love that they let you grow ... let them speak and tell repeated stories with the same patience and interest that they heard yours as a child ... let them overcome, like so many times when they let you win ... let them enjoy their friends just as they let you … let them enjoy the talks with their grandchildren, because they see you in them ... let them enjoy living among the objects that have accompanied them for a long time, because they suffer when they feel that you tear pieces of this life away ... let them be wrong, like so many times you have been wrong and they didn’t embarrass you by correcting you ...

LET THEM LIVE and try to make them happy the last stretch of the path they have left to go; give them your hand, just like they gave you their hand when you started your path!

เมื่อพ่อแม่แก่เฒ่า ...
ปล่อยให้พวกเขาแก่เฒ่าด้วยความรักแบบเดียวกับที่พวกเขาปล่อยให้คุณเติบโต ... ให้พวกเขาพูดและเล่าเรื่องซ้ำ ๆ ด้วยความอดทนและความสนใจแบบเดียวกับที่พวกเขาได้ยินคุณตอนเป็นเด็ก ... ปล่อยให้พวกเขาเอาชนะเหมือนหลายครั้งที่พวกเขาปล่อยให้  คุณชนะ ... ปล่อยให้พวกเขาสนุกกับเพื่อน ๆ เหมือนที่พวกเขาปล่อยให้คุณ ... ให้พวกเขาสนุกกับการพูดคุยกับลูกหลานเพราะพวกเขาเห็นคุณในตัวพวกเขา ... ให้พวกเขาสนุกกับการอยู่ท่ามกลางวัตถุที่ติดตามพวกเขามาเป็นเวลานาน  เพราะพวกเขาทุกข์เมื่อรู้สึกว่าคุณฉีกชิ้นส่วนของชีวิตนี้ออกไป ... ปล่อยให้พวกเขาผิดเหมือนหลายครั้งที่คุณทำผิดและพวกเขาก็ไม่ทำให้คุณอับอายด้วยการแก้ไขคุณ ...
ปล่อยให้พวกเขามีชีวิตอยู่และพยายามทำให้พวกเขามีความสุขบนเส้นทางสุดท้ายที่พวกเขาทิ้งไว้  ให้มือพวกเขา เหมือนที่พวกเขามอบมือให้คุณเมื่อคุณเริ่มต้นเส้นทางของคุณ!

******

Cr.https://www.facebook.com/groups/569199523892145/permalink/1570311683780919/?mibextid=UyTHkb

Juliana Ono volunteer from Brasil

 

Hello Worldpackers hosts! Let me introduce myself: What makes me unique is my passion for living, exploring the world, and embracing new people, cultures, and languages. My mission is to help others, following the legacy of compassion left by my mother.

Every act of kindness is a way to honor her memory and contribute to a better world. This is what sets me apart and gives meaning to my journey.

I'm a perfect combination of friendly, charismatic, fun, persistent, loyal and committed. I'm the type of person who is always there for you to share laughs, stories and adventures.

I love traveling the world, meeting people, making sincere friendships, understanding new cultures and trying delicious dishes.

But my journey isn't just about exploring the flavors of the world. I also have a deep exchange goal: the exchange of intercultural experiences and the desire to make a difference. I believe there is no greater power in volunteering than helping people. I'm always willing to dedicate my time and skills to support projects that make a difference in people's lives.

So if you're looking for someone to share amazing moments with, help others and immerse yourself in the cultural richness of different places, I'm here! Let's together create unforgettable memories and make the world a better place as we explore new lands and connect with people of good energy. I'm excited to embark on this journey with you!

ฉันขอแนะนำตัวเอง: สิ่งที่ทำให้ฉันไม่เหมือนใครคือความหลงใหลในการใช้ชีวิต การสำรวจโลก และการเปิดรับผู้คน วัฒนธรรม และภาษาใหม่ๆ ภารกิจของฉันคือช่วยเหลือผู้อื่น โดยปฏิบัติตามมรดกแห่งความเมตตาที่แม่ทิ้งไว้

การแสดงความเมตตาทุกครั้งเป็นวิธีการหนึ่งในการให้เกียรติความทรงจำของเธอและมีส่วนช่วยให้โลกดีขึ้น นี่คือสิ่งที่ทำให้ฉันแตกต่างและให้ความหมายกับการเดินทางของฉัน

ฉันเป็นส่วนผสมที่ลงตัวระหว่างความเป็นมิตร มีเสน่ห์ สนุกสนาน ขยัน ซื่อสัตย์ และมุ่งมั่น ฉันเป็นคนประเภทที่พร้อมให้คุณแบ่งปันเสียงหัวเราะ เรื่องราว และการผจญภัยอยู่เสมอ

ฉันชอบเดินทางไปทั่วโลก พบปะผู้คน สร้างมิตรภาพที่จริงใจ เข้าใจวัฒนธรรมใหม่ๆ และลองชิมอาหารอร่อย

แต่การเดินทางของฉันไม่ใช่แค่การสำรวจรสชาติของโลกเท่านั้น ฉันยังมีเป้าหมายการแลกเปลี่ยนเชิงลึก นั่นคือการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ระหว่างวัฒนธรรมและความปรารถนาที่จะสร้างความแตกต่าง ฉันเชื่อว่าไม่มีอำนาจใดในการเป็นอาสาสมัครจะยิ่งใหญ่ไปกว่าการช่วยเหลือผู้คน ฉันยินดีเสมอที่จะอุทิศเวลาและทักษะเพื่อสนับสนุนโครงการที่สร้างความแตกต่างให้กับชีวิตของผู้คน

ดังนั้นหากคุณกำลังมองหาใครสักคนที่จะแบ่งปันช่วงเวลาที่น่าทึ่งด้วย ช่วยเหลือผู้อื่น และดื่มด่ำไปกับวัฒนธรรมอันอุดมสมบูรณ์ของสถานที่ต่างๆ ฉันอยู่ที่นี่! มาร่วมกันสร้างความทรงจำที่ไม่อาจลืมเลือนและทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้นในขณะที่เราสำรวจดินแดนใหม่และเชื่อมต่อกับผู้คนที่มีพลังที่ดี ฉันตื่นเต้นที่จะเริ่มต้นการเดินทางครั้งนี้กับคุณ

https://navy09.blogspot.com/2024/02/juliana-ono.html

http://navy09.blogspot.com/2023/11/blog-post_29.html

***************

Dana Giving Foundation(DGF)

มูลนิธิทานบารมี(มทบ)(คลิก)

**********

What is Karma

 เจตนานั่นแหละเป็นกรรม" อันมาจากพุทธพจน์ว่า "เจตนาหํ ภิกฺขเว กมฺมํ วทามิ, เจตยิตฺวา กมฺมํ กโรติ กาเยน วาจาย มนสา" แปลว่า "ภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวว่า เจตนานั่นแหละเป็นกรรม เมื่อมีเจตนาแล้ว บุคคลย่อมกระทำกรรมโดยทางกาย วาจา ใจ"

Mindfulness in our work

 

15 practical steps Thay Thich Nhat Hanh says we can take to bring mindfulness to our work:

1. Start your day with 10 minutes of sitting in meditation.

2. Take the time to sit down and enjoy eating breakfast at home.

3. Remind yourself every day of your gratitude for being alive and having 24 brand-new hours to live.

4. Try not to divide your time into "my time" and "work." All time can be your own time if you stay in the present moment and keep in touch with what’s happening in your body and mind. There’s no reason why your time at work should be any less pleasant than your time anywhere else.

5. Resist the urge to make calls on your cell phone while on your way to and from work, or on your way to appointments. Allow yourself this time to just be with yourself, with nature and with the world around you.

6. Arrange a breathing area at work where you can go to calm down, stop and have a rest. Take regular breathing breaks to come back to your body and to bring your thoughts back to the present.

7. At lunchtime, eat only your food and not your fears or worries. Don’t eat lunch at your desk. Change environments. Go for a walk.

8. Make a ritual out of drinking your tea. Stop work and look deeply into your tea to see everything that went into making it: the clouds and the rain, the tea plantations and the workers harvesting the tea.

9. Before going to a meeting, visualize someone very peaceful, mindful and skillful being with you. Take refuge in this person to help stay calm and peaceful.

10. If you feel anger or irritation, refrain from saying or doing anything straight away. Come back to your breathing and follow your in- and out-breath until you’ve calmed down.

11. Practice looking at your boss, your superiors, your colleagues or your subordinates as your allies and not as your enemies. Recognize that working collaboratively brings more satisfaction and joy than working alone. Know that the success and happiness of everyone is your own success.

12. Express your gratitude and appreciation to your colleagues regularly for their positive qualities. This will transform the whole work environment, making it much more harmonious and pleasant for everyone.

13. Try to relax and restore yourself before going home so you don’t bring accumulated negative energy or frustration home with you.

14. Take some time to relax and come back to yourself when you get home before starting on household chores. Recognize that multitasking means you’re never fully present for any one thing. Do one thing at a time and give it your full attention.

15. At the end of the day, keep a journal of all the good things that happened in your day. Water your seeds of joy and gratitude regularly so they can grow.

- Thich Nhat Hanh

"15 Practical Ways To Find Your Zen At Work", Jo Confino - The Huffington Post.

15 ขั้นตอนการปฏิบัติ หลวงปู่ติช นัท ฮันห์ บอกว่าเราสามารถดำเนินการเพื่อนำสติมาสู่งานของเรา:

1. เริ่มต้นวันใหม่ด้วยการนั่งสมาธิ 10 นาที
2. หาเวลานั่งรับประทานอาหารเช้าที่บ้าน
3. เตือนตัวเองทุกวันถึงความกตัญญูที่คุณมีชีวิตอยู่และมี 24 ชั่วโมงใหม่ในการใช้ชีวิต
4. พยายามอย่าแบ่งเวลาเป็น "เวลาของฉัน" และ "งาน"  เวลาทั้งหมดอาจเป็นเวลาของคุณเองได้ หากคุณอยู่กับปัจจุบันขณะและติดตามสิ่งที่เกิดขึ้นในร่างกายและจิตใจของคุณ  ไม่มีเหตุผลว่าทำไมเวลาทำงานของคุณจึงน่าพึงพอใจน้อยกว่าเวลาอื่นๆ
5. ต่อต้านความอยากโทรออกทางโทรศัพท์มือถือของคุณขณะเดินทางไปและกลับจากที่ทำงานหรือระหว่างเดินทางไปนัดหมาย  ให้เวลาตัวเองได้อยู่กับตัวเอง กับธรรมชาติ และกับโลกรอบตัวคุณ
6. จัดพื้นที่หายใจในที่ทำงานที่คุณสามารถไปสงบสติอารมณ์ หยุด และพักผ่อนได้  พักหายใจเป็นประจำเพื่อกลับมายังร่างกายและนำความคิดกลับมาสู่ปัจจุบัน
7. ในช่วงอาหารกลางวัน ให้กินเฉพาะอาหารของคุณ และอย่ากลัวหรือกังวล  อย่ากินอาหารกลางวันที่โต๊ะของคุณ  เปลี่ยนสภาพแวดล้อม  ไปเดินเล่น.
8. ทำพิธีกรรมด้วยการดื่มชา  หยุดทำงานและมองลึกลงไปในชาของคุณเพื่อดูทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเมฆและฝน ไร่ชา และคนงานกำลังเก็บเกี่ยวชา
9. ก่อนไปประชุม ลองนึกภาพใครบางคนที่สงบสุข มีสติ และมีทักษะอยู่กับคุณ  หลบภัยในตัวบุคคลนี้เพื่อช่วยให้สงบและสงบ
10. หากรู้สึกโกรธหรือขุ่นเคืองให้งดพูดหรือทำอะไรทันที  กลับมาที่การหายใจและติดตามลมหายใจเข้าและออกจนกว่าคุณจะสงบลง
11. ฝึกมองเจ้านาย ผู้บังคับบัญชา เพื่อนร่วมงาน หรือลูกน้องของคุณเป็นพันธมิตร ไม่ใช่ศัตรู  รับรู้ว่าการทำงานร่วมกันนำมาซึ่งความพึงพอใจและความสุขมากกว่าการทำงานคนเดียว  จงรู้ว่าความสำเร็จและความสุขของทุกคนคือความสำเร็จของตัวคุณเอง
12. แสดงความขอบคุณและขอบคุณเพื่อนร่วมงานของคุณเป็นประจำสำหรับคุณสมบัติเชิงบวกของพวกเขา  สิ่งนี้จะเปลี่ยนสภาพแวดล้อมการทำงานทั้งหมด ทำให้ทุกคนมีความสามัคคีและน่าพึงพอใจมากขึ้น
13. พยายามผ่อนคลายและฟื้นฟูตัวเองก่อนกลับบ้าน จะได้ไม่นำพลังงานด้านลบหรือความหงุดหงิดที่สะสมมากลับบ้านไปด้วย
14. หาเวลาผ่อนคลายและกลับมาหาตัวเองเมื่อกลับถึงบ้านก่อนเริ่มทำงานบ้าน  รับรู้ว่าการทำงานหลายอย่างพร้อมกันหมายความว่าคุณจะไม่มีวันทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้อย่างเต็มที่  ทำทีละอย่างและให้ความสนใจอย่างเต็มที่
15. เมื่อสิ้นสุดวัน ให้จดบันทึกเรื่องราวดีๆ ที่เกิดขึ้นในแต่ละวันของคุณ  รดน้ำเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขและความกตัญญูของคุณเป็นประจำเพื่อให้มันเติบโต

- ติช นัท ฮันห์
"15 วิธีปฏิบัติในการค้นหาเซนของคุณในที่ทำงาน" โดย Jo Confino - The Huffington Post

อนุปุพพิกถา

อนุปุพพิกถา ๕

ธรรมเทศนาที่แสดงเนื้อความลุ่มลึกลงไปโดยลำดับ

เพื่อขัดเกลาอัธยาศัยของผู้ฟังให้ปราณีตขึ้ไปเรื่อยๆ

จนพร้อมที่จะทำความเข้าใจในธรรมส่วนปรมัตถ์

๑.ทานกถา เรื่องทานกล่าวถึงการให้ การเสียสละ

เผื่อแผ่แบ่งปันช่วยเหลือกัน

๒.สีลกถา เรื่องศีล กล่าวถึงความประพฤติที่ถูกต้องดีงาม

๓.สัคคกถา เรื่องสวรรค์ กล่าวถึงความสุขความเจริญ

และผลที่น่าปรารถนา

อันเป็นส่วนดีของกามที่จะพึงเข้าถึงเมื่อประพฤติดีงาม

ตามหลักธรรม สองข้อข้างต้น

๔.กามาทีนวกถา เรื่องโทษแห่งกาม กล่าวถึงส่วนเสียข้อบกพร่องของกาม

พร้อมทั้งผลร้ายสีบเนื่องมาแต่กาม อันไม่ควรหลงไหล

หมกมุ่นมัวเมา จนถึงรู้จักที่จะหน่ายถอนออกได้

๕.เนกขัมมานิสังสกถา เรื่องอานิงส์แห่งความออกจากกาม

กล่าวถึงผลดีของการไม่หมุกหมุ่นเพลิดเพลินติดอยู่ในกาม

และให้มีฉันทะที่จะแสวงหาความดีงามและ

ความสุขอันสงบที่ประณีตยิ่งขึ้นไปกว่านั้น

ตามปกติ พระพุทธเจ้าเมื่อจะทรงแสดงพระธรรมเทศนาแก่คฤหัสถ์

ผู้มีอุปนิสัยที่จะสามารถบรรลุธรรมพิเศษ 

ทรงแสดงอนุปุพพิกถานี้ก่อน แล้วจึงตรัสแสดงอริยสัจจ์ ๔

เป็นการทำจิตให้พร้อมที่จะรับ

ดุจผ้าที่ซักฟอกสะอาดแล้ว ควรรับน้ำย้อมต่างๆ ได้ด้วยอี

(วินย.๔/๒๗/๒๓ ที.สี. ๙/๒๓๗/๑๘๙)

*******

Cr.พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต)

 

"Sermons that express deeper content in order

 In order to continuously refine the attitude of the listeners to be more refined.

 until ready to understand the ultimate Dhamma

 1. Dhanakatha: The story of giving refers to giving and sacrifice.

 To share and help each other

 2.Sīlakatha on precepts talks about correct and good conduct.

 3. Sakkakattha, about heaven, talks about happiness and prosperity.

 and desired results

 which is the good part of sensual pleasure that should be reached when one behaves virtuously

 According to the above two principles

 4. Kamādīvakatha  About the punishment of lust  Mention the disadvantages and defects of sexual desire.

 along with the harmful effects that come from sexual desire  One that shouldn't be infatuated

 obsessive  Until you know how to sell it and withdraw it.

 5. Nekkammānisaṃsakatha  The story of the anxiety of leaving sensuality

 Talk about the benefits of not being obsessed with sexual pleasure.

 and to have the determination to seek goodness and

 Peaceful happiness that is even more refined than that."

หลักของวิปัสสนา

 ธรรมะอรุณสวัสดิ์...รับวันใหม่ 

.............................

#หลักของวิปัสสนาข้อที่๑ 

#ระลึกรู้สภาวธรรมที่กำลังปรากฏ 

ระลึกรู้มาที่กาย 

ถ้าในใจเห็นเป็นรูปร่าง หน้าตา รูปทรงความหมาย 

มันยังเป็นบัญญัติ เป็นสมมติ 

ต้องรู้ไปถึงความรู้สึก 

ความไหว ความกระเพื่อม 

แข็ง อ่อน ร้อน เย็น สุข ทุกข์ 

อันนี้ถึงจะเป็นตัวสภาวะ 

ถ้ามันมีทั้งรูปร่าง มีทั้งความรู้สึก 

มันก็จะมีสมมติบ้างปรมัตถ์บ้าง 

บัญญัติ ปรมัตถ์ 

จนกระทั่งมันทิ้งสมมติ 

ไม่มีรูปร่างในใจ มีแต่ความรู้สึก 

ไม่มีภาษา ไม่มีรูปร่าง ไม่มีความหมาย 

มีแต่ความรู้สึก 

ก็คือเรียกว่าอยู่กับปรมัตถ์ล้วน ๆ ของจริงล้วน ๆ 

บอกไม่ได้ว่านั่งอยู่ที่ไหน เป็นใคร 

อย่าไปตกใจ 

การบอกได้คือเอาสมมติเข้ามาเติม  

อยู่กับสภาวะจริง ๆ มันจะไม่รู้เลยว่านั่งอยู่ตรงไหน เป็นใคร 

แต่มีสภาวะอยู่ 

อย่างน้อยก็มีจิตใจ 

มีจิต มีตรึก มีนึก มีความรู้สึกอยู่  

ให้รู้ไปที่จิตใจอย่างนี้ 

#หลักวิปัสสนาข้อที่๒  

#วางใจให้ถูกต้อง 

วางใจที่ถูกต้อง คือวางใจอย่างไร? 

วางใจเป็นกลาง 

กลางของอะไร? 

ทางซ้ายทางขวา ยินดียินร้าย 

ซ้ายยินดี ขวายินร้าย 

เป็นกลางก็คือ อยู่ระหว่างไม่ยินดีไม่ยินร้าย 

กำหนดดูอะไรก็เฉย ๆ 

วางเฉย ไม่ยินดียินร้าย 

แนวทางที่ถูกต้องต้องเป็นอย่างนั้น 

เจอฟุ้ง ก็รู้ฟุ้งเฉย ๆ ไม่ว่าอะไร 

อย่าไปโกรธเกลียด อย่าไปไม่ชอบชิงชัง 

เจอปวด ก็รู้ปวดเฉย ๆ ไม่ว่าอะไร 

อย่าไปอยากให้มันหายหรือไปโกรธไปเกลียด 

ดูอะไรให้วางใจเฉย ๆ 

กำหนดลมหายใจก็วางใจเฉย ๆ 

กำหนดการยืน เดิน นั่ง นอน ก็วางใจเฉย ๆ ไม่ยินดีร้ายด้วย 

เจอเสียงหนวกหูมา ก็รู้เสียง 

สักแต่ว่าได้ยิน ไม่ยินร้าย วางเฉย 

เจอรสอาหารอร่อยก็วางเฉยหรือยินดี? 

ยินดีก็เป็นโลภะ เป็นราคะ รสตัณหาอีก 

ให้วางเฉย 

เจอความสุขก็รู้ความสุข 

เจอปีติ รู้ปีติเฉย ๆ 

วางใจเป็นกลาง วางเฉยเป็นอย่างดี ไม่ยินดียินร้ายได้ไหม 

ฝึกไป 

ดูความฟุ้งอย่างวางเฉย 

ดูความปวดอย่างวางเฉย 

ในกรณีที่ปวด 

จะฝึกจะวางใจอย่างไร? จะทำใจอย่างไร?  

มันมีแบบประจัญบาน กับแบบชั้นเชิง 

จะเอาอันไหน? 

ประจัญบานก็ปวดตรงไหนก็ดูไปตรงนั้น 

ดูปวดในปวด 

ในปวดมันจะมีแรง มีค่อย 

แต่มันจะทรมานเยอะ 

เอาจิตเข้าไปดู มันจะเสวยอารมณ์นั้นมาก 

มันก็จะปวดมาก 

แต่อาศัยทน ดูความเปลี่ยนแปลงในนั้น 

นั่งไปเป็นชั่วโมง ๆ ก็หายปวด 

แต่มันจะผ่านทารุณเยอะ 

ก็ดับได้ 

ตอนหลังก็เจอปวดอื่น ๆ ก็เรื่องเล็กแล้ว 

เพราะมันเจอปวดใหญ่ 

มันจะเจ็บตัวเยอะ 

บางทีก็บาดเจ็บ 

วิธีที่ ๒ ก็คือชั้นเชิง 

ไม่ไปเพ่งความปวด 

แต่ไประลึกรู้อย่างอื่น 

ไปดูลมหายใจเข้าออก 

ไประลึกรู้ดูจิตใจ 

โดยเฉพาะกำหนดดูใจ แล้ววางเฉย 

ฝึกจิตให้วางเฉย 

ปวดแล้วทำใจเฉย ๆ ได้ไหม? 

เป็นไปได้ไหมที่ขาปวด แต่ใจเฉย? 

โยมว่ามันเป็นไปได้ไหม? 

ถ้าเชื่อว่าเป็นไปได้ก็ลองฝึกไป 

เราก็คนหนึ่งเหมือนกัน 

ต้องคิดอย่างนั้น 

มันเป็นได้ก็ฝึกได้ เราก็คนหนึ่ง 

ปวดไม่ต้องไปสนใจมัน ไม่ต้องไประแวงระวัง 

ปล่อยมัน 

สอนใจ 

ปวดไม่ใช่เรา ปวดไม่ใช่เรา ปล่อย 

ดูใจ รักษาใจ วางเฉย ปล่อยวาง วางเฉย 

ฝึกแล้วฝึกอีก ใจมันก็จะมีโอกาสวางเฉยเป็น 

แล้วก็จะเห็น เกิดปัญญารู้เห็นว่า 

ความปวด … กับจิตใจที่รู้ปวด … เป็นคนละอย่างกัน 

มันเห็นปวดเป็นอย่างหนึ่ง จิตใจเป็นอย่างหนึ่ง 

นี่เป็นวิปัสสนาญาณขั้นที่ ๑ แยกสภาวะ 

ฝึกสูงขึ้นไป 

เห็นปวดไม่เที่ยง ปวดไม่ใช่ตัวเราของเรา 

จิตใจไม่เที่ยง จิตใจไม่ใช่ตัวเรา 

มันก็เป็นญาณปัญญาวิปัสสนาสูงขึ้นด้วย 

เพราะฉะนั้นต้องฝึก  

#หลักวิปัสสนาข้อที่๓ 

#พิจารณาตามความเป็นจริง 

กำหนดดูอะไร ก็สังเกตพิจารณาดูว่า 

มันเปลี่ยนแปลงไหม มันหมดไปดับไปไหม 

เปลี่ยนแปลงก็คืออนิจจัง ไม่เที่ยง เปลี่ยนตลอด 

ทุกขัง เป็นทุกข์ ทนอยู่ไม่ได้ เกิดดับ 

อนัตตา บังคับบัญชาไม่ได้ ไม่ใช่ตัวตน 

ก็จะเป็นญาณปัญญาของวิปัสสนา 

วิปัสสนาจะเห็นอย่างนี้ 

จะเข้าไปรู้เห็นถึงความไม่เที่ยง 

ความเปลี่ยนแปลงเกิดดับ 

ความไม่ใช่ตัวเราของเรา 

เป็นปัญญารู้เห็นอย่างนี้ 

ถ้ารู้เห็นอย่างนี้มาก ๆ ก็จะเกิดความเบื่อหน่าย 

เมื่อเบื่อหน่าย จิตก็คลายกำหนัด 

เมื่อคลายกำหนัด จิตก็หลุดพ้น 

วิปัสสนาต้องมีญาณรู้เห็น 

ปัญญาที่รู้เห็นแจ้ง ก็คือรู้เห็นตามความเป็นจริง 

ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่ตัวตน 

เป็นไปตามเหตุตามปัจจัย 

ถ่ายทอดสด พระธรรมเทศนา 

คอร์สกรรมฐานสั้นเทศกาลปีใหม่ (๒๙-๑๒-๖๖) 

.............................

ธัมโมวาท โดยหลวงพ่อสุรศักดิ์ เขมรังสี

เจ้าอาวาสวัดมเหยงคณ์ พระนครศรีอยุธยา

******

Cr.https://www.facebook.com/100050180992815/posts/pfbid0qAEKGnJ3SWMikp3aYngcoN4DJtMXmXE4EtjFPWVVzZe1P1rtiJ68Bbo91ynHNkmtl/?mibextid=UyTHkb

สมุดเบาใจ

 "..สมุดเบาใจ คือเครื่องมือช่วยวางแผนการดูแลล่วงหน้า (Avance Care Planning) และสื่อสารเจตนาล่วงหน้าเกี่ยวกับดูแลสุขภาพช่วงสุดท้ายให้ครอบครัวและทีมสุขภาพรับทราบ พวกเขาจะได้ไม่ต้องเดาใจในกรณีที่ท่านป่วยระยะสุดท้ายและไม่สามารถสื่อสารได้ โดยมีเป้าหมายการดูแลที่สอดคล้องกันร่วมมือกันดูแลท่านให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีสุดแม้ในยามเจ็บป่วย.."

หน้ากลางของสมุด

ถือว่าเป็นส่วนสำคัญ

สมคำว่า"สมุดเบาใจ"

ถือเป็นหนังสือแสดงเจตนา

เลือกวิธีการรักษาล่วงหน้า

ในวารสุดท้ายของชีวิต

ตาม พรบ.สุขภาพแห่งชาติ

พ.ศ.2460 มาตรา 12

สมุดเบาใจ มีทั้งหมด 12 หน้า

จัดทำโดย 

โครงการชุมชนกรุณา เพื่อการอยู่และตายดี

กลุ่ม Peaceful Death

*******

ขอขอบคุณ 

ผศ.ดร.ศุภมณฑา สุภานันท์

ที่นำมามอบให้คุณพ่อได้ใช้ชีวิต

ช่วงสุดท้ายได้อย่าง"เบาใจ"🥰🥰🥰🥰🥰

How to say no.

 

ความสุขปีใหม่

 

เราตระหนักดีว่าพระพุทธเจ้าพูดถูก บุญนั้นเป็นอีกคำหนึ่งของความสุข กล่าวคือ เมื่อท่านมีน้ำใจ เมื่อท่านมีคุณธรรม เมื่อควบคุมจิตใจได้ ความสุขก็อยู่ตรงนี้แหละ ในขณะที่คุณ  ตระหนักว่าความสุขอยู่ในอำนาจของคุณ คุณไม่จำเป็นต้องไปขอความสุขจากคนอื่นหรือต้องดูหมิ่นตัวเอง

ดังที่อาจารย์เฟื่องเคยกล่าวไว้ว่า เมื่อมาปฏิบัติ เราก็ไม่ใช่คนรับใช้  เราอยู่ที่นี่อย่างอิสระเพราะเห็นว่าสิ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสนั้นถูกต้อง การกระทำของเราจะสร้างความแตกต่าง  ดังนั้นเราจึงรับผิดชอบ  เรารับพลังนั้นแล้วเราก็เก็บเกี่ยวผลตอบแทน  ความสุขนั้นยั่งยืน เป็นความสุขที่ไม่ทำร้ายใครแต่อย่างใด  นั่นคือความสุขที่คุณต้องการสำหรับปีใหม่

ส่วนสิ่งภายนอกจะดีหรือไม่ดี หลายอย่างอยู่นอกเหนือการควบคุมของเรา แต่เราสามารถควบคุมการกระทำของเราได้  เราตัดสินใจว่าเราจะทำเฉพาะสิ่งที่เก่งเท่านั้น  สิ่งใดที่ไม่ชำนาญเราก็อยู่ห่างจากมัน  นั่นคือการตัดสินใจที่เราสามารถทำได้ — และการตัดสินใจที่เราสามารถทำได้

หากคุณกำลังจะคิดถึงสวัสดีปีใหม่ ให้มองเข้าไปข้างใน  มาดูคำแนะนำของพระพุทธเจ้าในการพยายามค้นหาความสุขที่แท้จริงแล้วจะพบว่า พุทธองค์ตรัสถูกต้อง : เป็นไปได้ที่จะพบความสุขที่ไม่ทำร้ายใคร  การค้นหาความสุขของคุณสามารถเป็นของขวัญได้ไม่เพียงแต่สำหรับตัวคุณเองเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผู้อื่นด้วยเมื่อคุณค้นหาความสุขด้วยวิธีที่ชาญฉลาดและมีความรับผิดชอบ"

~ ฐานิสสโรภิกขุ “ความสุขมาจากการกระทำของคุณ”

"We realize that Buddha was right: that acts of merit are another word for happiness. In other words, when you’re generous, when you’re virtuous, as you get your mind under control, this is where happiness lies. As you realize happiness is in your power, you don’t have to go around begging it from somebody else or having to demean yourself.

As Ajaan Fuang once said, when we come to the practice, we’re nobody’s servant. We’re here independently because we see that what the Buddha said was right, that it’s our actions that will make a difference. So we take responsibility. We assume that power and then we reap the rewards. That happiness is lasting: a happiness that doesn’t harm anybody in anyway. That’s the kind of happiness you want for a happy New Year.

As for the things outside, whether they’re good or bad: A lot of that is beyond our control, but we can control our actions. We can make up the mind that we’re going to do only skillful things. Anything that’s unskillful, we stay away from it. That’s a decision we can make — and a decision we can stick by.

If you’re going to think about a happy New Year, look inside. Come and see what Buddha’s recommendations are for trying to find true happiness, and you’ll find that he’s right: that it is possible to find a happiness that doesn’t harm anybody. Your search for happiness can be a gift not only to yourself, but also to others when you search for happiness in a wise and responsible way."

~ Thanissaro Bhikkhu "Happiness Comes from Your Actions"

******

Cr.https://www.facebook.com/groups/847055668652935/permalink/24993369223594909/?mibextid=UyTHkb

ฝึกรู้สึกตัว

 #ฝึกรู้สึกตัว

#สติเกิด #จิตกุศลเกิด

ในเบื้องต้นเรียนรู้พื้นฐาน

ในขณะนั่งอยู่

.. ก็ระลึกรู้กายที่นั่งอยู่

.. รู้สึกถึงการหายใจ

.. รับรู้ความรู้สึกของกายที่กำลังนั่งอยู่

ในขณะยืน

.. ก็ระลึกรู้กายที่ยืนอยู่

.. ทำความรู้สึกตัวในขณะยืน

เบื้องต้นถ้ารู้ "ความรู้สึกตัว"

ก็ใช้จุดสัมผัสนะ

อย่างเวลาญาติโยมนั่งอยู่

ก้นสัมผัสพื้น รู้สึกได้ไหม?

มีสติระลึกรู้

.. รู้สึกก้น สัมผัสพื้น

.. รู้สึกถึงขา สัมผัสพื้น

.. เวลาฝ่าเท้าสัมผัสพื้น

.. ถ้าสำหรับคนนั่งเก้าอี้รู้สึกได้ไหม? ได้

#เมื่อใดที่ญาติโยมรู้จุดสัมผัส

#ก็มีสติขึ้นมาโดยธรรมชาติ

มือที่วางอยู่รู้สึกได้ไหม? .. ได้

มือที่วางอยู่ก็รู้สึกได้ รับรู้ได้

ทดลองฝึกทั้งหลับตาและลืมตา

หลับตารู้สึกได้ไหม? .. ก็รู้สึกได้

แสดงว่าไม่ได้ใช้ตามองใช่ไหม

ใช้อะไร? .. "ใจ"

#การจะเห็นจริง

ต้องเห็นด้วยใจ ใจต้องเห็น

จนเกิดความตื่นขึ้นมาจากข้างใน

เห็นทุกอย่างตามความเป็นจริง

ปลุกด้วยการเจริญสติ

ใจที่เกิดการรับรู้ เกิดความรู้สึกขึ้นมา

เบื้องต้นก็ "จุดสัมผัส"

แผ่นหลังสัมผัสที่พิง รู้สึกได้ไหม? .. ได้

รู้กายที่นั่งอยู่

ทีนี้ก็อาศัยการขยับกาย

เช่น การขยับนิ้ว รู้สึกได้ไหม?

ขยับปุ๊บ.. รู้สึกได้

ขยับปุ๊บ.. รู้สึกได้

"นี่ความรู้สึก"

ระลึกรู้สิ่งที่เป็นความรู้สึก

ขยับข้อมือรู้สึกได้ไหม?

ขยับมือรู้สึกได้ไหม?

ความรู้สึกตัวเป็นคู่ปรับกับความคิด

เมื่อใดที่ญาติโยมรู้สึกตัว

มันจะหลุดจากความคิดโดยธรรมชาติ

ก็มาอยู่กับความรู้สึกตัว

#เมื่อใดที่มีความรู้สึกตัว

#สติเกิดขึ้น

#จิตที่เป็นกุศลก็เกิดขึ้น

วิธีเพาะบ่มจิตที่เป็นกุศล

ด้วยการเจริญสติ

ระลึกรู้สึกตัวขึ้นมาอยู่เสมอ

ใช้การขยับมือ หรือสัมปชัญญะ

คู้แขนเข้า เหยียดแขนออก รู้สึกตัว

โดยเฉพาะญาติโยมสูงอายุ

บางทีเกษียณไม่ค่อยได้เคลื่อนไหว

ก็เคลื่อนไหวให้เลือดลมได้เดิน

เราจะใช้การปฏิบัติก็ได้

อย่างของหลวงพ่อเทียน

ก็สอนจังหวะการขยับมือใช่ไหม

เราก็ใช้การสร้างจังหวะในการเคลื่อนไหว

หนึ่ง..เป็นการบริหารไปด้วย

ทำให้เลือดลมเดินสะดวก

แล้วก็เป็นการบริหารสมองไปด้วย

ป้องกันอัลไซเมอร์

เป็นการฝึกสติ ฝึกสัมปชัญญะ

ความรู้เนื้อรู้ตัวไปด้วยนั่นเอง

นี้ก็ทำความรู้สึกตัวได้

พอฝึกไปมาก ๆ

จะเริ่มรู้สึกรับรู้ได้มากขึ้น มากขึ้นเรื่อย ๆ

แม้กระทั่งเวลากระพริบตา

รู้สึกได้ไหม? .. ได้

เวลารับประทานอาหาร

การเคี้ยว การลิ้ม ลิ้มต่าง ๆ

ก็ทำความรู้สึกตัวไป

เวลาก้ม เวลาเงย

รู้สึกได้ไหม? .. ได้

เวลาขยับต่าง ๆ การขยับเขยื้อนกาย

ทำให้เกิดความรู้เนื้อรู้ตัว

เกิดความรู้สึกตัว

.

ธรรมบรรยาย โดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร

บ่ายวันที่ 25 ตุลาคม​ 2566

**********

Cr.https://www.facebook.com/dhammaaree