ทำอย่างไรให้หายโกรธ

 

"เมื่อฉันโกรธ ฉันจะทำอย่างไรให้ความโกรธนั้นหายไป"

ฯลฯ

"เธอคิดว่าความโกรธของเธอมาจากภายนอกใช่ไหม?...

และตอนนั้นเธอต้องการให้มันออกไปอีกครั้ง

เธอแน่ใจนะว่าความโกรธมาจากภายนอก

นี่เป็นคำถามด้วยคำถาม

ในหมู่บ้านพลัมพวกเราเรียนรู้

ว่าจะจัดการกับความโกรธของเราอย่างไร

จะดูแลความโกรธของพวกเราอย่างไร

ความโกรธเป็นสิ่งไม่น่ารักเท่าไหร่

คล้ายกับโคลนตม

แต่หากไม่มีโคลนตมแล้ว

เราก็ไม่สามารถปลูกดอกบัวได้

ดังนั้น โคลนตมจึงมีประโยชน์ในบางกรณี

เช่นกันความโกรธของเธอก็มีประโยชน์ในบางกรณี

ดังนั้น บางกรณีเธออาจจะไม่ควรปล่อยให้ความโกรธออกมา

เธอไม่ควรจะโยนทิ้งความโกรธออกไป

ถ้าเธอรู้จักใช้ประโยชน์ จากความโกรธของเธอ

เธอสามารถปลูกดอกบัวแห่งสันติ

ดอกบัวแห่งความเบิกบาน ดอกบัวแห่งการให้อภัย

นั่นเป็นคำสอนที่ลึกซึ้งในหมู่บ้านพลัม

เราเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งนี้ตลอดมา

เมื่อมีความโกรธเกิดขึ้น

มันไม่ได้มาจากข้างนอก แต่มันมาจากข้างใน

เพราะว่าเราไม่เข้าใจ

เพราะอย่างนั้นเราจึงไม่สามารถรักได้

และเธอมองอย่างลึกซึ้งลงไป ถ้าเราฟังอย่างลึกซึ้ง

เราสามารถเข้าใจได้ และเมื่อเราเข้าใจ

ก็มีความรัก เมื่อมีความรัก ความโกรธก็จะเปลี่ยนตัวมันเอง

เธอไม่จำเป็นต้องโยนความโกรธนั้นออกไป

ในความเป็นจริง ความโกรธเป็นสิ่งที่เรานำมาใช้ได้

และถ้าเธอรักษาความโกรธนั้น

ในความเข้าใจ ในความกรุณานั้น

ความโกรธจะกลายเป็นบางอย่าง คล้ายกับความรัก

คล้ายกับความกรุณา......

หลวงปู่จะยกตัวอย่างให้ฟัง

เช้าวันนี้บางคน พูดบางอย่างที่ไม่ค่อยดีกับเธอ

เขาทำบางอย่างหรือพูดบางอย่างที่ไม่ดีกับเธอและเธอเป็นทุกข์

ความโกรธจึงเกิดขึ้นเป็นธรรมดา เมื่อเธอไม่ใช่นักปฏิบัติที่ดี

เธออยากจะชกหน้าเด็กชายหรือเด็กหญิงคนนั้น

เพื่อจะลงโทษเขา

และความโกรธนั้นอยู่ในตัวเรา นั่นคือความโกรธที่เป็นโคลนตม

จะทำให้ทุกสิ่งเลอะเปรอะเปื้อน

ดังนั้น เธอต้องตระหนักรู้ ว่า

เราต้องดูแลโคลนตมของความโกรธ

ไม่ปล่อยให้โคลนตมนั้นเลอะตัวเราและเลอะคนอื่น

ดังนั้น เธอควรจะหายใจเข้าอย่างสงบ อย่างมีสติ

และมองออกไปยังเด็กชายหรือเด็กหญิงคนนั้น

ว่าเธอเห็นอะไรในตัวเขาบ้าง

เธอจะเห็นว่ามีความรุนแรงในตัวเขา

ความโกรธในตัวเขา เป็นความทุกข์ในตัวเขาหรือตัวเรา

ถ้าเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิงคนนั้นมีความสุข

เขาหรือเธอจะไม่พูดบางอย่างที่ดูใจร้ายแบบนั้นออกมา

เธอหรือเขาจะไม่ทำบางอย่างที่รุนแรงอย่างนั้น

แต่เขาไม่มีความสุขในตัวเขา นั่นจึงทำให้เขาเป็นทุกข์

เมื่อเขาเป็นทุกเช่นนั้น เขาจึงอยากให้ความทุกข์ของเขาหายไป

โดยการพูดบางอย่างที่ใจร้ายกับเธอ 

หรือทำบางอย่างที่ไม่ดีกับเธอ

เพราะเขาคิดแบบนั้นเขาจึงทำแบบนั้น 

เพื่อที่เขาจะได้ทุกข์น้อยลง

ซึ่งนั่นไม่ฉลาดเลย

ดังนั้น เมื่อเธอมองเห็นเด็กชายคนนั้นไม่มีความสุข

มีความโกรธหรือความรุนแรงในตัวเขา

 และเขาไม่รู้ว่าจะจัดการอย่างไร

กับความรุนแรงในตัวเขา กับสิ่งที่ไม่มีความสุขในตัวเขา

นั่นจึงทำให้เขาเป็นทุกข์ และเมื่อเขาเป็นทุกข์เช่นนั้น

เป็นธรรมชาติมากที่เขาจะทำให้คนอื่นๆ รอบตัวเขาเป็นทุกข์กัน

เมื่อเราเห็นความโกรธของเขาและเราเข้าใจความทุกข์ของเขาแล้ว

เราจะไม่ต้องการลงโทษเขาให้มีความทุกข์เพิ่มขึ้น

เราจะช่วยให้ความทุกข์ของเขาหมดไป

เราจะยิ้มและบอกเขาว่าเราไม่โกรธเขา 

เราเข้าใจเขาว่าเขามีความทุกข์

เราจะไม่โต้ตอบด้วยความรุนแรง 

เราจะทำในสิ่งตรงข้ามคือสุภาพอ่อนโยน

ด้วยความรัก ความกรุณาและรอยยิ้มต่อเขา...

และจะทำให้เขาประหลาดใจว่าเราทำเช่นนี้ได้อย่างไร?....."

ฯลฯ