นาบุญ

        พระพุทธองค์ตรัสไว้ในธรรมบท ขุททกนิกาย พระสูตรและอรรถกถาแปล ฉบับมหามงกุฏฯ เล่มที่ ๔๓ หน้า ๓๓๔ ว่า

 " พืชแม้มากที่บุคคลหว่านลงในนาดอน ผลย่อมไม่ไพบูลย์ ชาวนาเองก็ไม่ปลื้มใจฉันใดทานแม้มีมากที่บุคคลให้แล้ว  ในบุคคลผู้ทุศีล ย่อมผลไม่ไพบูลย์ ทายกก็ไม่ปลื้มฉันนั้น
     ส่วนพืชแม้น้อยที่หว่านแล้วในนาดี ย่อมมีพลไพบูลย์ ชาวนาก็ปลาบปลื้มฉันใด ทานเล็กน้อยที่บุคคล ทำในเขตบุญ ในท่านผู้มีศีลมีคุณธรรมที่มั่นคง ย่อมอำนวยผลไพบูลย์ยังผู้ให้ให้ชื่นชมยินดีฉันนั้น "
      ภิกษุสงฆ์เปรียบเหมือนนา  ผู้ถวายเปรียบเหมือนชาวนา สิ่งของที่ถวายเปรียบเหมือนพืช เมื่อชาวนาหว่านพืชลงในนาที่ดี ผลย่อมไพบูลย์คือมีผลเป็นอันมาก การทำบุญก็เช่นเดียวกัน ถ้าทำกับภิกษุสงฆ์ที่ดี เพียบพร้อมไปด้วยสีลาจารวัตร เคร่งครัดในพระธรรมวินัย ยิ่งเป็นพระอรหันต์ด้วยแล้วยิ่งเป็นการดีมาก เปรียบเสมือนนาบุญที่ดี เมื่อทำไปแล้วย่อมได้บุญมาก สมดังพระพุทธองค์ตรัสว่า การให้ด้วยการพิจารณาพระตถาคตเจ้าทรงสรรเสริญ
....................
จากหนังสือ บุญญานุภาพ  สุทธิปภาโส ภิกขุ