วันอังคารที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2564

โลกอีกใบ

 

เราต่างล้วนมีที่ว่าง ระยะห่าง และโลกอีกใบ พื้นที่เล็ก ๆ ที่เราปล่อยวางตัวตนทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้ เพื่อพาตัวเองไปสู่อิสระ และเรียนรู้ความไม่คุ้นชินของชีวิต

.
เราให้โอกาสตัวเองได้พัก ลดความเข้มงวด และออกห่างจากกฏเกณฑ์บางอย่าง
.
เราใส่ใจดูแลตัวเองให้แข็งแรงทั้งกายและใจ เป็นผู้ให้ที่ฝึกให้ความสำคัญกับใจของตัวเอง
.
เราพักจากภาระหน้าที่ เว้นระยะห่างจากเป้าหมาย เปลี่ยนเวลางาน มาให้เวลากับคนที่รัก
.
เรารับรู้ความรู้สึกความคิดเกี่ยวกับชีวิต ค่อยเป็นค่อยไป สังเกตความว่าง มองเห็นความธรรมดาอย่างลึกซึ้ง มีความหมาย ด้วยใจที่เบาสบาย
.
เราลดช่องว่างของระยะห่างหรือพื้นที่ว่างลงบ้างเล็กน้อย ให้ตัวเองได้เข้าไปมีส่วนร่วมรับรู้ความรู้สึกบางห้วงเวลา
.
เราลองปล่อยตัวเองให้เผชิญหน้ากับความท้าทาย ความเปลี่ยนแปลง และความไม่แน่นอนของชีวิตที่ในบางครั้งเราก็ไม่ได้เตรียมรับมือไว้
.
เราให้พื้นที่ว่างกับใครสักคน แบ่งปันความทุกข์ ลดกำแพงภาพของความสุข และปล่อยน้ำตาให้เป็นอิสระ
.
เรามองเห็นมุมที่อ่อนโยนจากที่ว่างในใจ และฝึกส่งต่อพลังงานความอ่อนโยนนั้นออกไปให้คนใกล้ตัว
.
เราปลุกตัวให้ตื่นจากความหลับใหล ให้เวลาว่างกับงานที่สำคัญ งานที่รัก และงานที่มีคุณค่า
.
ไม่ว่าเวลาจะเปลี่ยนไปอย่างไร ชีวิตก็ต้องมีความว่าง ระยะห่าง และโลกอีกใบที่ทำให้เราได้เห็นมุมของชีวิตที่มีความหมายในแบบที่แตกต่างกัน
.

Cr.https://www.facebook.com/supamonta.s

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น