คนเราอยากจะมีอายุยืน ทำไมสนใจแต่ปริมาณชีวิตที่ยังมาไม่ถึง ไม่สนใจคุณภาพชีวิตที่มีอยู่แล้ว เราชอบเสียเวลากับความอยากได้อยากมีอยากเป็น โกรธคนนั้น เกลียดคนนี้ เรื่องเพ้อเจ้อก็เยอะ การปล่อยให้ชีวิตผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ก็เหมือนกับไม่ให้เกียรติชีวิตตัวเอง ไม่รักชีวิตจริง
ทุกคนต้องการให้อายุยืน ถ้าสมมุติว่าตอนนี้มียาจากเมืองนอก ฉีด ๒-๓ เข็มจะต่ออายุ ๕ ปี เอาไหม? โอ้โห จะมีคิวยาวเหยียดเป็นกิโล แต่ถ้าเรามาดูในแต่ละวัน เวลาที่เสียไปกับอารมณ์ที่เศร้าหมอง หรือด้วยความคิดเพ้อเจ้อก็น่าใจหาย ทำไมเราไม่สำนึกว่านี่กำลังฆ่าตัวตายนะ ฆ่าชีวิตโดยสิ่งที่ไร้ค่า ทำไมเราจึงปล่อยให้เป็นอย่างนั้น
ขอให้ดูแลจิตใจป้องกันไม่ให้เป็นเหยื่อของอารมณ์ ไม่หลงใหลอยู่กับสิ่งไร้ค่า หรือว่าเป็นพิษเป็นภัย ขอให้รักตัวชีวิตให้มากกว่านี้
พระอาจารย์ชยสาโร
*****
Cr.https://www.facebook.com/share/nAZhMUv6wb3FmXet/?mibextid=oFDknk
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น