พุทธภาษิต อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ นี้ ถ้าจำได้เต็มคาถา จะเป็น ประโยชน์อย่างยิ่ง เป็นคาถา ธรรมบท ดังนี้ (ขุ.ธ.๒๕/๒๒/๓๖) ว่า
อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ โก หิ นาโถ ปโร สิยา
อตฺตนา หิ สุทนฺเตน นาถ์ ลภติ ทุลลภ์
แปล. “ตนแลเป็นที่พึ่งของตน คน อื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งจริงได้ บุคคลมีตนที่ฝึกดีแล้ว จะได้ที่พึ่ง ซึ่งหายากได้.
จะพึ่งตน ก็ต้องมีตนเป็นที่พึ่งได้ ตนนั้นจะพึ่งได้ ก็ต้องฝึกตนนั้นขึ้น มาให้ดี จะฝึกตนได้ดี ก็ต้องพัฒนา ให้มีธรรมขึ้นมามากๆ ทั้งวิริยะ สติ สมาธิ ฯลฯ จนถึงปัญญา แล้วพึ่ง ธรรมเหล่านั้นโดยปฏิบัติหรือใช้มัน ก็จะพึ่งตนได้ดี
หนังสือ ดู “ธรรมกาย” แท้ของ พระพุทธเจ้า เข้าใจ “อนัตตา” ให้ ตรงตามจริง
โดย สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต)
พิมพ์ครั้งที่ ๒ มิถุนายน ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น