มีอุบาสิกาคนหนึ่ง ศรัทธาต่อพระอาจารย์รูปหนึ่งมาก เพราะว่าพระอาจารย์รูปนี้แสดงธรรมก็ลึกซื้งไพเราะ ปฏิปทาก็งดงามน่าเลื่อมใส สังคมให้การยกย่องสรรเสริญกันอย่างกว้างขวาง
วันหนึ่งมีข่าวออกมาว่า พระอาจารย์รูปดังกล่าวมีความผิดถึงขั้น ปาราชิก อุบาสิกาหมดความศรัทธาเลื่อมใสต่อพระพุทธศาสนาไปเลย ถึงขนาดเปลี่ยนไปนับถือศาสนาอื่น ต่อมาอุบาสิกามีธุระบางอย่างที่ต้องไปพบหลวงพ่อที่วัด ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านตนเอง จึงปรารภกับหลวงพ่อว่า
" หลวงพ่อคะ มีสุภาษิตว่า การเห็นสมณะเป็นมงคลสูงสุด แต่ดิฉันเห็นสมณะทุกครั้ง รู้สึกไม่เป็นมงคลเลย เพราะเห็นแล้วไม่มีความศรัทธา แต่ทำให้จิตใจขุ่นเคืองเกลียดชัง "
หลวงพ่อทราบเหตุการ์ณที่เกิดขึ้นดี จึงพูดให้ฟังว่า
" สมณะ แปลว่า ความสงบ พระนิพพานเป็นความสงบสูงสุด ที่ว่าการเห็นสมณะเป็นมงคลสูงสุด ก็คือ เห็นพระนิพพาน สมณะอยู่ที่ใจ เห็นสมณะต้องเห็นที่ใจ "
..............
(จากหนังสือ นิทานพุทธะ พระคัมภีรญาณ อภิปุญโญ )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น