วันอังคารที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2567

การจะได้เกิดเป็นมนุษย์นี้แสนยาก


เราคิดว่าคนในโลกปัจจุบันมาก
ตามความรู้สึกของเราว่ามากขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่ง ๗ พันล้านคน
แต่ถ้าเราไปเทียบกับชีวิตของสัตว์เดรัจฉาน
ชีวิตของมนุษย์นี่น้อยมาก เทียบกันไม่ได้
ไม่ถึง ๑ เปอร์เซ็นต์
สัตว์เดรัจฉานในน้ำ บนบกยิ่งมาก
ในดินทุกจุดมีชีวิตของสัตว์ สัตว์เล็กสัตว์น้อย
เรารอดข่ายดักจากอบายภูมิมาได้
รอดจากสัตว์นรก รอดจากเปรต จากอสุรกาย จากสัตว์เดรัจฉานมา
ไม่ใช่ธรรมดา
ถ้าไม่มีบุญ ไม่มีกุศลกรรมบถ ไม่มีศีล ๕ มา
ก็จะรอดไม่ได้เลย
ไปอบายภูมิหมด
กุศลกรรมบถ ๑๐ คือ
เราไม่ฆ่าสัตว์
ไม่ลักทรัพย์
ไม่ประพฤติผิดในกาม
ไม่โกหก ไม่ส่อเสียด หยาบคาย เพ้อเจ้อ
ไม่เพ่งเล็งจะเอาของเขา
ไม่พยาบาทอาฆาตแค้น
ไม่เห็นผิดจากทำนองคลองธรรม
มีกุศลกรรมบถจึงได้เป็นมนุษย์
แล้วก็มาเป็นมนุษย์ที่มีพ่อมีแม่ผู้ให้กำเนิดเลือดเนื้อชีวิตเรา
ถือว่าเรามีบุญ
ได้มาเกิดในท้องของมารดาผู้มีน้ำใจในความเป็นแม่
ประคับประคองครรภ์ให้เราได้เติบโตในครรภ์จนได้คลอดออกมา
แค่นี้ก็เป็นพระคุณใหญ่หลวงแล้ว
แล้วเด็กจำนวนมากที่เขาไม่ได้เกิด
ถูกทำแท้งตายเสียมากต่อมาก
อย่างที่มีข่าวที่วัดไหนไปพบซากทารกจำนวนตั้ง ๒,๐๐๐ กว่า
นี่ขนาดที่เราแค่รู้แค่ที่เดียว
แล้วถ้าทั้งโลกมันจะขนาดไหน
เด็กที่ไม่มีโอกาสคลอดออกมาได้เพราะถูกทำร้ายเสียก่อน
ก็เป็นบาปของเขานั่นแหละ
แต่ว่าพูดด้วยเหตุปัจจัย
มาเกิดในครรภ์มารดา ไม่ได้รับการให้ชีวิตรอดมาได้
แต่เราท่านทั้งหลายถือว่าเรามีแม่มีพ่อมีน้ำใจของความเป็นพ่อเป็นแม่
แม่ประคับประคองครรภ์จนกระทั่งเราเติบใหญ่
จนกระทั่งแข็งแรงจนคลอดออกมาได้
เด็กทารกไหนจะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
ถ้าเราไม่มีผู้ดูแลเลี้ยงดู เราก็ตาย
เด็กตายก่อน ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย
ไม่เหมือนพวกสัตว์เดรัจฉานอย่างหมาแมว
เกิดมาปีเดียวมันก็ช่วยตัวเองได้ มีครอบครัวได้เลย
หมาแมวนี่ปีเดียวเห็นผสมพันธุ์แล้ว
แล้วมนุษย์เราขวบเดียวไปแค่ไหน
เตาะแตะ ยังไม่ได้ความเลย
กว่าจะช่วยตัวเองตั้งกี่ปี
ฉะนั้นคนที่ให้กำเนิดก็ดี คนที่เลี้ยงดูเรามา ถือว่ามีพระคุณ
บางท่านก็มีแม่ที่ ๒ เลี้ยงดูให้
ตาบ้างยายบ้าง ปู่บ้างย่าบ้าง พี่ป้าน้าอาก็ตาม
ถือว่ามีพระคุณ
ธรรมบรรยาย ชีวิตดำเนินด้วยบุญ แสดงธรรมพิธีบุญเดือนเกิดกุมภาพันธ์ ๒๕๖๗ (๔-๒-๖๗)
.............................
ธัมโมวาท โดยหลวงพ่อสุรศักดิ์ เขมรังสี
เจ้าอาวาสวัดมเหยงคณ์ พระนครศรีอยุธยา
*********
Cr.https://www.facebook.com/PageWatMaheyong


 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น