WHEN PARENTS GET OLD ...
Let them grow old with the same love that they let you grow ... let them speak and tell repeated stories with the same patience and interest that they heard yours as a child ... let them overcome, like so many times when they let you win ... let them enjoy their friends just as they let you … let them enjoy the talks with their grandchildren, because they see you in them ... let them enjoy living among the objects that have accompanied them for a long time, because they suffer when they feel that you tear pieces of this life away ... let them be wrong, like so many times you have been wrong and they didn’t embarrass you by correcting you ...
LET THEM LIVE and try to make them happy the last stretch of the path they have left to go; give them your hand, just like they gave you their hand when you started your path!
เมื่อพ่อแม่แก่เฒ่า ...
ปล่อยให้พวกเขาแก่เฒ่าด้วยความรักแบบเดียวกับที่พวกเขาปล่อยให้คุณเติบโต ... ให้พวกเขาพูดและเล่าเรื่องซ้ำ ๆ ด้วยความอดทนและความสนใจแบบเดียวกับที่พวกเขาได้ยินคุณตอนเป็นเด็ก ... ปล่อยให้พวกเขาเอาชนะเหมือนหลายครั้งที่พวกเขาปล่อยให้ คุณชนะ ... ปล่อยให้พวกเขาสนุกกับเพื่อน ๆ เหมือนที่พวกเขาปล่อยให้คุณ ... ให้พวกเขาสนุกกับการพูดคุยกับลูกหลานเพราะพวกเขาเห็นคุณในตัวพวกเขา ... ให้พวกเขาสนุกกับการอยู่ท่ามกลางวัตถุที่ติดตามพวกเขามาเป็นเวลานาน เพราะพวกเขาทุกข์เมื่อรู้สึกว่าคุณฉีกชิ้นส่วนของชีวิตนี้ออกไป ... ปล่อยให้พวกเขาผิดเหมือนหลายครั้งที่คุณทำผิดและพวกเขาก็ไม่ทำให้คุณอับอายด้วยการแก้ไขคุณ ...
ปล่อยให้พวกเขามีชีวิตอยู่และพยายามทำให้พวกเขามีความสุขบนเส้นทางสุดท้ายที่พวกเขาทิ้งไว้ ให้มือพวกเขา เหมือนที่พวกเขามอบมือให้คุณเมื่อคุณเริ่มต้นเส้นทางของคุณ!
******
Cr.https://www.facebook.com/groups/569199523892145/permalink/1570311683780919/?mibextid=UyTHkb
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น