ธรรมะอรุณสวัสดิ์...รับวันใหม่
.............................
ก็ยังดี ถือว่ามีทุกข์มีปัญหาเราเข้าวัด เราก็ยังได้แก้ไข
ถ้ามีทุกข์มีปัญหาแล้วก็ไปเที่ยว
ไปเสพสุรายาเมา สิ่งเสพติด การพนัน
ยิ่งไปกันใหญ่
ได้บุญบารมี จากการให้ทานจากการรักษาศีล
แล้วก็ได้บุญจากการไหว้พระสวดมนต์
การที่เรามาวัดก็มาแสดงความเคารพอ่อนน้อม
บูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ได้บุญ
แล้วก็ยังมาขวนขวายช่วยเหลือการงานวัด งานศาสนา
ช่วยยก ช่วยจัด ช่วยล้าง ช่วยถู ช่วยกวาด
เรากวาดที่บ้าน เราถูที่บ้าน ไม่ได้บุญ
แต่เรากวาดที่วัดได้บุญ
กวาดถูที่วัด ช่วยวัด ได้บุญ
เพราะเป็นสถานที่แหล่งของธรรม
เป็นที่ปฏิบัติธรรมผู้เจริญภาวนา
ใครได้มาเห็นสถานที่สงบ สะอาด
ได้มาใช้การบริการที่เราทำไว้ ก็เป็นบุญ
ล้างห้องน้ำห้องส้วม
คนมาใช้เป็นคนที่มีศีลมีธรรมมาใช้ ได้บุญเยอะ
มันเสียแล้วได้
เสียแรงงานไป เสียกำลังไป
แต่มันได้บุญกุศลขึ้นมา
แล้วได้มาแผ่เมตตาไหม ได้อุทิศส่วนกุศลไหม
ก็เป็นบุญทั้งนั้น
อุทิศส่วนกุศลก็เป็นบุญ
ได้โมทนาในบุญในความดีผู้อื่นที่ทำ ก็ได้บุญขึ้นมาอีก
เห็นเขาทำดี ทำบุญ คนนั้นบริจาคเท่านั้นเท่านี้
เราก็โมทนาสาธุ เราก็พลอยได้บุญไปด้วย
บางทีได้เท่า ๆ กันก็มี ถ้าเราจิตใจเต็มเปี่ยมด้วยโมทนา
หรือได้ช่วยงาน ช่วยเขาทำ
เขาทำบุญ เราช่วยในงานที่เขาทำบุญ
มันได้เหมือนกันเลย
แล้วก็ได้ฟังธรรม บุญจากการที่ได้ฟังธรรม
มีความเห็นตรงขึ้นมากขึ้น
อะไรที่ไม่เคยได้ยินได้ฟัง ก็ได้ยินได้ฟัง
สิ่งใดได้ยินได้ฟังแล้ว ก็แจ้งชัดขึ้น
บรรเทาความสงสัย จิตใจผ่องใส
สติปัญญาเจริญขึ้น
ศรัทธาเพิ่มขึ้น มีความเห็นตรงมากขึ้น
นี่คือสิ่งที่ได้จากการที่มาวัด
แล้วก็โดยเฉพาะได้เจริญภาวนา
ได้เดินจงกรม ได้นั่งสมาธิเจริญภาวนา
มันเป็นการเสียที่ได้
เสียแรงลงไป
ความอดทน ความเหน็ดเหนื่อยยากลำบาก
ต้องอดทน ต้องพากเพียร
แต่มันได้ขึ้นมา
ได้สติ ได้สมาธิ ได้ปัญญา
แล้วก็เป็นบุญ เป็นบารมี
ได้ทานบารมี ได้สีลบารมี ได้เนกขัมมบารมี
เนกขัมมะคือการออกจากกาม ออกจากครองเรือนมา
เป็นเนกขัมมบารมี
ได้ขันติบารมีไหม
ต้องมาอดทนอดกลั้น
อย่างนั่งอยู่ขณะนี้ก็ต้องใช้ความอดทน
มันก็เป็นขันติบารมี
มีความเพียร
ปรารภความเพียรในการฟังในการประพฤติปฏิบัติ
ก็เป็นวิริยบารมีขึ้นมา
มีสัจจบารมี
เราตั้งใจจะมาบวชมารักษาศีล ก็ทำให้มันได้
ทำได้ตามนั้น เป็นสัจจะ
เป็นอธิษฐานบารมี
มีจิตมีเป้าหมายที่จะสั่งสมบารมีเพื่อความพ้นทุกข์
แล้วก็เจริญเมตตา เป็นเมตตาบารมี
เจริญอุเบกขา วางเฉย ให้อภัย
อย่างนี้เป็นบารมีที่สะสม
ถ้าเรามีบารมีที่สะสมมากขึ้น ๆ
มันถึงจะก้าวไปถึงความเต็ม แล้วก็พ้นทุกข์
อย่างผู้ที่เขาบรรลุธรรม อย่างพระจิตตหัตถะ
บวชเจ็ดครั้ง สึก ๆ บวช ๆ แล้วก็บรรลุ
เพราะบารมีท่านเต็ม
สั่งสมมาแล้วแต่อดีต ไม่ใช่ว่าไปสั่งสมเอาชาตินั้น
นี่คือสิ่งที่เราได้ เสียแล้วได้
ธรรมสุปฏิปันโน ๖ พระอนุรุทธะ
.............................
ธัมโมวาท โดยหลวงพ่อสุรศักดิ์ เขมรังสี
เจ้าอาวาสวัดมเหยงคณ์ พระนครศรีอยุธยา
*****
Cr.https://www.facebook.com/100050180992815/posts/pfbid02h9AJB9LLRexqoiGsbFN1hgR7PHhscRDHi1RhXamjnJwdbXTJDyzgqcf4WeR26nXRl/?mibextid=Nif5oz
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น