*****
มนุษย์ทวีความรุนแรงต่อกันเพิ่มขึ้นทุุกขณะ
ทั้ง ๆ ที่มีภัยอยู่รอบตัว แค่ยุงกัดก็ตายได้
แทนที่จะพัฒนาสรรพวิทยาการเพื่อรักษาชีวิต
ก็กลับมาพัฒนาอาวุธมาประหัดประหารกัน
ยุยงให้เกิดความแตกแยก
แทรกแซงให้หวาดระแวงแคลงใจกัน
หายนะปรากฏทุกหย่อมหญ้า
ผู้คนเดือดร้อน เป็นทุกข์ อพยพหนีตาย
แต่จะหนีไปใหนพ้น
เราจะอยู่อย่างไรในสถานการณ์เยี่ยงนี้
ทั้งภัยจากน้ำมือคน สัตว์ ธรรมชาติ
เกิดมาต้องตายแน่นอน
แต่ก่อนตาย เราสั่งสมอะไรลงในจิตวิญญาณบ้าง
ยอมรับความจริง เตรียมพร้อม
อาจฟังดูสิ้นหวัง
..............................
..............................
ขอให้โชคดี มีศีลคุ้มครอง
*********
(จากหนังสือ ดอกหญ้า อันดับที่ ๑๖๐ )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น