งูตัวหนึ่งเลื้อยเข้าไปในห้องทำงานของช่างไม้ ระหว่างที่มันเลื้อยคร่อมไปบนใบเลื่อยที่คมกริบ ทำให้มันเกิดบาดแผลที่ผิวหนัง มันเจ็บปวดมาก เลยหันหัวแว้งฉกกัดเลื่อย แต่กลับทำให้ปากมันมีแผลเหวอะโดยไม่ได้ยั้งคิด มันกลับเข้าใจว่า มันกำลังถูกจู่โจมโดยเลื่อย ด้วยสัญชาติญาณที่จะตอบโต้ศัตรูมันตัดสินใจ เลื้อยโอบ รอบตัวเลื่อย แล้วจัดการรัดเจ้าเลื่อยอย่างเต็มกำลังเพื่อหวังจะฆ่าศัตรูของมัน ท้ายที่สุดงูตัวนั้น ก็เกิดบาดแผลทั่วทั้งร่างและจบชีวิตลงด้วยคมเลื่อย...
“มันช่างเป็นอุทาหรณ์ที่แหลมคมยิ่ง”
ในบางครั้ง เราตอบโต้ความโกรธ ด้วยการคิดทำร้ายคนๆนั้น แต่เราไม่ได้ฉุกคิดเลยว่า ในที่สุดแล้ว เรากลับกำลังทำร้ายตัวเองอยู่ ในชีวิตจริง บางทีมันจะดีกว่า ถ้าเราไม่สนใจต่อสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น
ไม่สนใจคนพวกนั้น ไม่สนใจพฤติกรรมเหล่านั้น แม้แต่คำพูดของพวกเขา ในบางครั้ง มันจะดีซะกว่า หากเราไม่โต้ตอบ เพราะมันอาจจะไม่ใช่แค่ ได้ผลลัพท์ที่เลวร้าย แต่อาจเป็นภัยที่ร้ายแรงขั้นถึงชีวิตกันเลยที่เดียว อย่าปล่อยให้ความโกรธครอบงำชีวิตคุณ แต่กลับเป็นความรัก ที่อยู่เหนือทุกสิ่งจงยิ้มเข้าไว้ แผ่ความสุขในตัวคุณออกไป
*******
Cr.https://tunchakon.com/%E0%B8%87%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A2/
****
****
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น