ถ้าจะต้องพึ่ง พึ่งอะไร
พึ่งตนเองให้มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง เป็นสรณะ
ทำให้เกิด ให้มีขึ้นที่ใจ ของตนเอง แล้วการเดิน
ทางในสังสารวัฏ จะปลอดภัย แม้ต้องยาวนาน
แต่ก็มีที่สิ้นสุด ถ้ามีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง
พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
ถ้าเจ้าชายสิทธถะไม่ตั้งเป้าหมาย
ที่จะออกบวชและอดทนค้นหาธรรม
เราก็คงไม่มีพระพุทธองค์ในวันนี้
และธรรมะที่มาช่วยดับทุกข์ของสรรพสัตว์
ทั้งหลาย...ดังนั้น ทางก็มีแล้ว ถ้าไม่ลงมือทำ
ไม่มีวันถึงสุดทาง ถ้าเดิน ยังไงต้องมีวันถึง
ถึงจะช้าจะเร็ว ดังเต่าที่วิ่งถึงเส้นชัย
สาธุๆๆค่ะ
ภูริทัตตา.
Cr: facebook Bhuritatta Samaneri
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น