วันอังคารที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2558

เพื่อน


     เพื่อนนั้นมีหลายแบบหลายชนิด ครูบาอาจารย์บางองค์ท่านเล่าเกี่ยวกับเพื่อนไว้ก็มีเช่นเรื่อง ๓ เกลอ เพื่อนสนิทในเรื่อง ๓ เกลอนี้ มีอุปนิสัยไม่เหมือนกัน เราลองดูว่าถ้าเป็นเราควรเลือกคบกับเกลอคนใหนดีจึงจะมีประโยชน์อย่างแท้จริง หรือเกลอคนใหนเป็นประโยชน์จอมปลอมที่คบได้ยากและไม่มีความจริงใจในการช่วยเหลือเราอย่างแท้จริง เมื่อเราต้องเดินทางไกล คือเมื่อความตายเข้ามาเยือน นี้เป็นความจริงที่เราทั้งหลายต้องพบกันทุกคน
     เกลอที่ ๑ คือเมื่อเราตายแล้ว เจ้าเกลอที่ ๑ นี้มันไม่ยอมตามไปช่วยเราในโลกหน้า เจ้าเกลอที่ ๑ นี้คือทรัพย์สมบัติ แก้วแหวนเงินทอง เราต้องเหนื่อยยากลำบากทั้งกายและทางจิตใจกว่าที่จะหาและสะสมมันมาไว้เป็นของเรา แต่เมื่อเราตายแล้วไปสู่ภพภูมิใหม่ มันกลับไม่ยอมไปส่งหรือช่วยเหลือเราในช่วงที่ต้องผจญกับอันตรายต่าง ๆหลังจากที่ตายไปแล้ว
     เกลอที่ ๒ คือเมื่อเราตายแล้ว เจ้าเกลอที่ ๒ นี้มันจะไปส่งเราเพียงครึ่งทางแล้วเขาก็จะพากันกลับ เกลอที่ ๒ นี้คือลูก หลาน สามี ภรรยา หรือญาติพี่น้อง และเพื่อนที่รู้จัก ก็ยังไม่ยอมติดตามไปช่วยเหลือเราให้ถึงที่สุด ให้เราต้องผขญภัยไปในภพภูมิหน้าอย่างโดดเดี่ยว จะหาเพื่อนแท้ที่จะร่วมทุกข์ร่วมยากอย่างแท้จริงนั้นหาได้ยากมาก อย่างเก่งพวกเขาก็ไปส่งเราที่เชิงตะกอนเท่านั้น
     เกลอที่ ๓ คือเมื่อเราตายแล้ว เจ้าเกลอที่ ๓ นี้มันจะติดตามเราไปตลอด แต่เจ้าเกลอที่ ๓ นี้ มันมี ๒ หน้า คือหน้าฝ่ายบุญ และหน้าฝ่ายบาป มันก็แล้วแต่ว่าเราได้สะสมหน้าฝ่ายใหนไว้มากกว่ากัน ถ้าเป็นหน้าฝ่ายบุญเขาก็จะส่งเสริมเราให้ได้รับความสุขความเจริญในภพภูมิข้างหน้า นี้เป็นเพื่อนที่ดีเป็นเพื่อนที่แท้ที่เราคบหาแล้วไม่เสียหลาย เพราะถึงทุกข์ยากอย่างไรก็ติดตามช่วยเหลือกันจนถึงที่สุด ส่วนเกลอที่ ๓ ฝ่ายบาปนี้ต้องระวังมันให้ดี ถ้าเราสะสมมันไว้มาก มันก็จะตามไปเล่นงานเรา ให้ได้รับความทุกข็ความลำบากแสนสาหัสเลยทีเดียว จงอย่าคบมันให้มากนัก เพราะมันไม่ใช่เพื่อนที่แสนดีอะไร
     เกลอที่ ๔ นี้อาตมาเติมเอาเอง คือ สภาวะจิตวางบุญวางบาป เป็นโลกุตตรจิต ถ้าสามารถคบกับเพื่อนชนิดนี้ได้แล้ว ก็สบายใจได้ เพราะถึงเรายังมีชีวิตอยู่หรือเราตายไปแล้ว สภาวะจิตนี้ก็ยังคุ้มครองเราให้ได้รับความสงบเย็นในด้านจิตใจได้ จะไปกับเราทุก ๆ ที่   ที่เราไป ถ้าจะคบก็คบกับเจ้าเกลอที่ ๔ นี้จึงเป็นเกลอที่ดีที่สุดที่เราทั้งหลายต้องพยายามคบกับเขาให้ได้ จึงจะเป็นประโยชน์อันสูงสุดของเกลอทั้งหลาย
***********
(จากหนังสือ ปริศนาธรรมจากสวนป่า  อริโยภิกขุ)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น