สู้ต่อไป

ภาพจากอินเตอร์เนต

       ท่านว่าชีวิตในโลกของความเป็นจริงต้องอยู่กับปัจจุบัน อดีตเป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว ย้อนกลับมาแก้ไขใหม่ก็ไม่ได้ อนาคตเป็นสิ่งยาวไกล ยากต่อการกำหนดให้อะไรเป็นอะไร ปัจจุบันสำคัญที่สุด สามารถกำหนดอนาคตได้ อนาคตจะดีหรือไม่ดีอย่างไร ก็อยู่ที่ปัจจุบันเพียงอย่างเดียว ดังท่านกล่าวเอาไว้อย่างนี้ว่า

                "อนาคตเป็นอย่างไรใครจะรู้

                  วันนี้อยู่พรุ่งนี้ตายคล้ายความฝัน

                   อดีตผ่านกาลล่วงมาค่าอนันต์

                   ปัจจุบันเมื่อยังอยู่สู้ต่อไป"

        มาอยู่บนโลกของความเป็นจริงกันเถอะ มรสุมของชีวิตอันน่ากลัว เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็จะไม่เกิดขึ้นอีก ด้วยเหตุผลว่า เราได้ชดใช้กรรมที่ไม่ดีไปแล้ว แต่ถ้าจะเกิดอีก ก็เกิดจากการที่เจ็บแล้วไม่รู้จักจำ ทั้งๆที่รู้ว่าผลของกรรมชั่ว ย่อมมีโทษร้ายถึงเพียงนี้ แต่ก็ยังไม่ละเว้นความชั่วอยู่ดี  สุดท้ายก็ต้องมารับวิบากที่ไม่ดีอีก อย่างนี้แหละที่เขาเรียกว่า "เจ็บแล้วไม่รู้จักจำ"

.................................

จากหนังสือ บัญญานุภาพ  สุทธิปภาโส ภิกขุ