วันอาสาฬหบูชาเป็นวันที่เราระลึกถึงคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงแสดงใน ‘ธัมมจักกัปปวัตนสูตร’ อันเป็นปฐมเทศนา และเป็นพระสูตรที่ ‘ยังธรรมจักรให้หมุนไป’
ในพระสูตรนี้ พระพุทธองค์ทรงแสดงอริยสัจสี่อันเป็นแก่นของธรรมะ แต่ไม่ได้ทรงสอนเป็นหลักปรัชญา หากเป็นสิ่งชักชวนให้น้อมนำมาปฏิบัติ ทรงสอนว่า เราพึงพยายามกำหนดรู้ทุกข์ อันเป็นธรรมดาของสัตว์โลกทั้งหลาย เราพึงพยายามละตัณหาซึ่งคอยหล่อเลี้ยงทุกข์ เราพึงพยายามเข้าถึงความหลุดพ้นที่จะบังเกิดขึ้น เมื่อทุกข์ดับ เราพึงเจริญในอริยมรรคอันเป็นหนทางสู่การบรรลุเป้าหมายคือความพ้นทุกข์
ในพระสูตรนี้ พระพุทธองค์ทรงอธิบายด้วยว่าคำสอนของพระองค์เป็นทางสายกลาง ระหว่างการแสวงหาความสุขในกามและการทรมานตนให้ลำบากโดยผิดๆ ตามคำสอนนี้ พระองค์มิได้ทรงหมายถึงว่า ทางสายกลางอยู่ระหว่างข้อปฏิบัติสุดโต่งทั้งสองข้างแบบเท่ากันเป๊ะ แต่เป็นข้อปฏิบัติที่เข้าใกล้การบำเพ็ญเพียรมากกว่าการหลงใหลในกามสุข
เราจะเข้าใจว่าตัณหาเชื่อมโยงกับทุกข์อย่างไร ก็ต่อเมื่อทวนกระแสของตัณหาเท่านั้น การปฏิบัติเช่นนี้ย่อมต้องเจอความลำบากอยู่บ้าง แต่ก็คุ้มค่า การบำเพ็ญเพียรบางอย่างที่รอบคอบ มีเหตุมีผล ประกอบด้วยปัญญา และมีเป้าหมายที่ชัดเจน ส่งผลให้เกิดความก้าวหน้าในการปฏิบัติธรรม
ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ศิษย์ทีมสื่อดิจิทัลฯ
******
Cr.https://www.facebook.com/share/pcqg4sodiNW8zRa5/?mibextid=oFDknk
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น