อภิธรรม ธรรมอันยิ่ง ทั้งยิ่งเกิน คือมากกว่าธรรมอย่างปกติและยิ่งพิเศษ คือเหนือกว่าธรรมอย่างปกติ หลักและคำอธิบายธรรมที่เป็นเนื้อหาสาระแท้ๆ ล้วนๆ ซึ่งจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบและเป็นลำดับจนจบบริบูรณ์ โดยไม่กล่าวถึง ไม่อ้างอิง และไม่ขึ้นต่อบุคคล ชุมชนหรือเหตุการณ์ อันแสดงโดยเว้นบัญญัติโวหาร มุ่งตรงต่อสภาวธรรม ที่ต่อมานิยมจัดเรียกเป็นปรมัตถธรรม ๔ คือ จิต เจตสิก รูป นิพพาน เมื่อพูดถึง"อภิธรรม" บางทีเพื่อให้ชัดหมายถึง อภิธรรมปิฎก ก็พูดว่า "อภิธรรมเจ็ดคัมภีร์" ฯลฯ (จากพจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์ พระพรหมคุณาภรณ์(ป.อ.ปยุตฺโต)
******
************
********
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น