เหตุที่ทำให้หลุดพ้นทุกข์ ต้องเห็นและเดินตามทางนี้
๑. เห็นสังขารเป็นของไม่เที่ยง
(ทั้ง สังขาร ที่เป็นร่างกายเป็นของไม่เที่ยง
สังขาร ที่เป็นความคิดปรุงแต่งเป็นของไม่เที่ยง ก็จะไม่ยึด)
๒. เห็นกามเหมือนไฟ
(เห็นกาม ทั้ง รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ธัมมารมณ์ เหมือนไฟ เป็นทุกข์ ก็จะไม่ยึด และ เข้าใกล้กาม เพราะเป็นเหตุแห่งทุกข์)
๓. มีจิตน้อมไปทางวิเวก (ชอบสงบ สันโดษ พอใจในสิ่งที่ตนได้ตนมี ไม่ เบียดเบียน ก็จะไม่ถูกเบียดเบียน)
๔. มีสติปัฏฐาน ๔ ภาวนา (ทั้งกาย เวทนา จิต ธรรม สติความระลึกได้ ใช้ภาวนา)
๖. มีโพชฌงค์ ๗ ภาวนา (สติ ความระลึกได้ ธรรมวิจยะ การวินิจฉัยธรรม วิริยะ ความเพียร ปีติ ความอิ่มใจ ปัสสัทธิ ความสงบ สมาธิ จิตตั้งมั่น อุเบกขา ความวางเฉย นี้องค์แห่งการรู้ธรรม)
๗. มีอริยมรรคมีองค์ ๘ ภาวนา
(สัมมาทิฏฐิ คือ การเห็นชอบ สัมมาสังกัปปะ คือ การดำริชอบ
สัมมาวาจา คือ การเจรจาชอบ สัมมากัมมันตะคือ การประพฤติชอบ
สัมมาอาชีวะ คือ การเลี้ยงชีพชอบ สัมมาวายามะ คือ การเพียรชอบ สัมมาสติ คือ การตั้งสติชอบ สัมมาสมาธิ คือ การตั้งมั่นชอบ)
ภูริทัตตา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น