Cr. Fwd line
(แปล)
..ชายชราพบกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ถามว่า..
" ลุงจำผมได้ไหมครับ "
ผู้เฒ่าตอบปฏิเสธไป เด็กหนุ่มจึงบอกว่า เขาเคยเป็นลูกศิษย์..ต่อมาผู้เป็นครูจึงถามกลับไปว่า
" เธอทำมาหากินอะไรหรือพ่อหนุ่ม "
" เอ้อ..ผมเป็นครูครับ "
" ไม่เลวนะ เหมือนครูเลยหรือ.."
" ใช่ครับ..อันที่จริง ผมเลือกอาชีพครู เพราะคุณครูเป็นแรงบันดาลใจให้ผมเป็นเหมือนคุณครูครับ "
ชายชรารู้สึกฉงน จึงถามลูกศิษย์ว่า เธอตัดสินใจเลือกอาชีพครูตอนไหน เด็กหนุ่มคนนั้นจึงเริ่มเล่าเรื่องดังต่อไปนี้...
"...วันหนึ่ง เพื่อนร่วมชั้นของผมสวมนาฬิกาเรือนใหม่เอี่ยมมาโรงเรียน..ผมจึงอยากได้ขึ้นมาทันที..
ผมขโมยนาฬิกาด้วยการล้วงกระเป๋าของเพื่อน
ต่อมาไม่นาน เพื่อนคนนั้นก็รู้ว่า นาฬิกาของเขาหายไป จึงฟ้องครูทันที ซึ่งก็คือคุณครูนั่นแหละ..
สักพัก คุณครูก็พูดกับนักเรียนในชั้นว่า นาฬิกาของนักเรียนคนนี้ถูกขโมยไปในชั้นเรียนวันนี้ ใครที่เอาไป ช่วยเอามาคืนด้วย..
ผมไม่คืนเพราะไม่อยากจะคืน
คุณครูเดินไปปิดประตูห้อง แล้วบอกให้นักเรียนทั้งหมด ยื่นล้อมกันเป็นวงกลม..
คุณครูเริ่มล้วงเข้าไปในกระเป๋าของนักเรียนทุกคน จนพบนาฬิกา..โดยคุณครูขอให้ทุกคนหลับตา เพราะสิ่งคุณครูต้องการหา คือนาฬิกาเท่านั้น..
พวกเราทำตามโดยดุษฎี..
คุณครูเอามือล้วงกระเป๋าของนักเรียนทีละคน..จนมาถึงกระเป๋าผม ซึ่งคุณครูก็เก็บนาฬิกาไป แต่ก็ค้นจนครบทุกคน เมื่อค้นเสร็จ คุณครูก็บอกให้นักเรียนลืมตาขึ้น และแจ้งว่า พบนาฬิกาแล้ว...
คุณครูไม่เคยเปิดเผยความลับนี้ของผม ไม่เคยเอ่ยถึงเหตุการณ์นี้อีกเลย..คุณครูไม่เคยพูดเลยว่า ใครเป็นคนขโมย...วันนั้นคือ วันที่คุณครูช่วยปกป้องเกียรติยศของผมไปตลอดกาลและเป็นวันที่น่าอับอายที่สุดในชีวิตของผม..
และวันนั้นเอง เป็นวันที่ตัดสินใจเลิกที่จะเป็นขโมยหรือคนไม่ดีแบบนั้น..คุณครูไม่เคยพูดอะไรในเรื่องนี้ ไม่เคยดุด่าผม และไม่ดึงผมไปสอนบทเรียนอะไรในเรื่องนี้เลย..
ผมได้เรียนรู้เรื่องนี้จากคุณครูอย่างแจ่มชัด..
ผมขอขอบพระคุณคุณครูมากครับ ผมได้รู้แล้วว่า คนที่สอนคนควรจะต้องปฏิบัติตนอย่างไร..
คุณครูจำเรื่องนี้ได้ไหมครับ
ครูเฒ่าตอบว่า..ครูจำได้เรื่องที่มีคนขโมยนาฬิกาและครูได้ค้นกระเป๋าของนักเรียนทุกคน..แต่ครูจำไม่ได้หรอกว่าเป็นเธอ เพราะตอนที่ค้น ครูก็หลับตาเช่นเดียวกัน..
..นี่คือ แก่นสารของการสอนคน...
ถ้าครูต้องปรามเธอ โดยทำให้เธอต้องอับอาย..นั่นคงแสดงว่า..ไม่รู้วิธีสอนคน...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น