หน้าเว็บ

วันอาทิตย์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

คนใจบอด

 


Cr. Fwd. Line

แม่มึงไม่ได้ตาบอด  แต่มึงใจบอด  #นิทานดีมากอ่านเถอะคุ้มค่าจริงๆ


อ ย่ า ใ จ บ อ ด ห ล ง ผิ ด เ ห มื อ น ผ ม เ ล ย


#แม่มีตา...#ตาเดียว 

#ผมเกลียดที่แม่เป็นแบบนี้เหมือนเป็นตัวตลกของคนอื่น  แม่ขายของที่ตลาด ผมหลบเลี่ยงที่จะเดินไปแถวนั้น วันหนึ่งวันกีฬาสี แม่มาหาผมที่โรงเรียน ผมวิ่งหลบหนีแม่ เพราะเพื่อนล้อเลียนว่า “ไอ้ลูกแม่ตาเดียว” ผมเกลียดคำนี้


คืนหนึ่งผมลงมาทานน้ำ เห็นแม่ร้องไห้ ผมหลบเลี่ยงที่จะเห็นน้ำตาแม่  ผมเกลียดที่จะอยู่กับแม่ตาเดียว ผมอยากรวยจึงเรียนหนัก  ผมเริ่มมีครอบครัวที่มั่งคงและมีลูกน่ารัก แต่..ผมลืมและทิ้งแม่ตาเดียว


วันหนึ่งมีผู้หญิงน่าเกลียดมาที่บ้านผม ลูกๆ พากันรังเกียจ ผมได้ตวาดแม่ว่า… “มาทำให้ลูกผมตกใจทำไม?”  เพราะผมบอกลูกเมียว่าแม่ตายไปแล้ว


วันหนี่งผมไปงานเลี้ยงรุ่นใกล้บ้านเดิม จึงแวะไปที่อยู่เก่าเพื่อเอาของบางอย่าง ที่นั่น ที่แม่ได้ตายไป ผมยืนมอง แต่ไม่มีน้ำตาของผมแม้แต่น้อย


#มีกระดาษข้างรูปวางไว้เขียนว่า….


แม่จะไม่ไปหาลูกอีกเพราะทำให้ลูกลำบากใจ

ลูกรู้ไหมตอนลูกเป็นเด็กเล็กลูกคลอดออกมา (ด้วยตาข้างเดียว)


แ ล ะ นั่ น คื อ… ด ว ง ต า ข อ ง แ ม่ ใ น ลู ก


แม่ดีใจที่เห็นลูกได้เห็นโลกที่สวยงาม


แ ล ะ มี ชี วิ ต ที่ ดี แ ล ะ มี ค ว า ม สุ ข ”


น้ำตาผมหลั่งออกมาโดยไม่รู้ตัว แ ม่…. ไ ม่ ไ ด้ พิ ก า ร ค น ที่ พิ ก า ร คือ ตั ว ผ ม  ช า ย หั ว ใ จ พิ ก า ร ใ น  ค ว า ม เ ป็ น ลู ก ข อ ง แ ม่

ลูกผมไม่มีโอกาสได้ยินกระทั่งเสียงแม่ตาเดียวของผม


นี่คือเรื่องเล่าขานที่มีชื่อเสียงเรื่องหนึ่งในเกาหลี. รักของแม่ คือ รักแท้ที่ไม่อาจคำนวณได้ รักของแม่ให้อย่างไม่มีเงื่อนไข และเสียสละให้ผู้อื่นได้เหมือนแม่ผม ขอให้ลูกทุกคนบนโลกนี้ จงดูแลแม่ขณะที่แม่ยังมีลมหายใจอยู่


#อย่าใจบอดหลงผิดเหมือนผมเลย!!   


     เมื่อท่านอ่านบทความนี้จบ ท่านมี 2 ทางเลือก

     1. กดแชร์เผยแพร่ออกไปเต็มความสามารถ ทำให้โลกนี้มีความรักเพิ่มขึ้น

     2. ท่านสามารถไม่สนใจ เสมือนหนึ่งท่านไม่เคยเห็นมันเลย

     การแบ่งปันเล็กๆของท่าน อาจสามารถส่องแสงสว่างให้แก่ชีวิตคนมากมาย

     

 Cr.  ธรรมะ ในใจ อกาลิโก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น