หลวงปู่ครูบาอาจารย์ท่านมีความเห็นใจผู้ฟุ้งซ่าน หาความสงบไม่เคยเจอ หลับตาทำสมาธิก็ไม่ได้ หงุดหงิดรำคาญใจ ทำไม่ได้สักที พุทโธ...ยุบหนอ...สัมมาอะระหัง ก็แล้ว มันยังคิดโน่นคิดนี่อยู่ดี ไม่รู้จะทำอย่างไรดี...! ท่านแนะว่าให้เลิกทำ...! แต่...
ให้ลืมตา...นั่งดูความคิด นั่งดูอารมณ์ ไม่ต้องท่องคำอะไรทั้งสิ้น...ให้นั่งดูจิตว่ามันคิดเรื่องอะไรก็แล้วแต่...นั่งดูมันไปเรื่อย...คิดเรื่องชั่วก็รู้อยู่ดูเฉยๆ แล้วแยกไปวางไว้ทางซ้าย...คิดเรื่องดีๆ ก็รู้อยู่ดูเฉยๆ แล้วแยกไปวางไว้ทางขวา...ตัวเราอยู่ตรงกลาง มีสติรู้อยู่ดูเฉยๆ ดูว่ามันจะคิดอะไรต่อ...ตามดูมันไปเพลินๆ
ตัวอย่าง : ดูจากล่างขึ้นบน แล้วแยกซ้าย-ขวา ตัวเราอยู่ตรงกลาง สมมุติ ให้เป็นเส้นตรง ๓ เส้น ออกจากตัวเราพุ่งไปข้างหน้า ดังนี้
ลักษณะของอารมณ์หรือความคิดที่ผ่านเข้ามาในจิตจะมีลักษณะ เกิดขึ้น...ดับไปๆๆ สติเรารู้เฉยอยู่ในจิต ไม่หวั่นไหวไปตามอารมณ์หรือความคิดนั้นๆ..ปฏิบัติเช่นนี้เรื่อยไป สติจะว่องไวมีกำลังมากขึ้น ความรู้จะเกิด ปัญญาจะเกิด จะรู้ว่าอารมณ์ความคิดนั้นไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเราจะมีความสงบใจเย็นใจมากขึ้น จะเบิกบานอย่างมีสติพร้อมบริบูรณ์...ฯลฯ...
**********
Cr.จากหนังสือคู่มือดับทุกข์ อนุสรณ์งานฌาปนกิจคุณแม่ประเสริฐ พันธุ์สอาด วันอาทิตย์ที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙
****************
****************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น