หน้าเว็บ

วันจันทร์ที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

วันอาสาฬหบูชา


 วันอาสาฬหบูชาเป็นวันที่เราระลึกถึงคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงแสดงใน ‘ธัมมจักกัปปวัตนสูตร’ อันเป็นปฐมเทศนา และเป็นพระสูตรที่ ‘ยังธรรมจักรให้หมุนไป’


ในพระสูตรนี้ พระพุทธองค์ทรงแสดงอริยสัจสี่อันเป็นแก่นของธรรมะ แต่ไม่ได้ทรงสอนเป็นหลักปรัชญา หากเป็นสิ่งชักชวนให้น้อมนำมาปฏิบัติ   ทรงสอนว่า เราพึงพยายามกำหนดรู้ทุกข์ อันเป็นธรรมดาของสัตว์โลกทั้งหลาย  เราพึงพยายามละตัณหาซึ่งคอยหล่อเลี้ยงทุกข์  เราพึงพยายามเข้าถึงความหลุดพ้นที่จะบังเกิดขึ้น เมื่อทุกข์ดับ  เราพึงเจริญในอริยมรรคอันเป็นหนทางสู่การบรรลุเป้าหมายคือความพ้นทุกข์


ในพระสูตรนี้ พระพุทธองค์ทรงอธิบายด้วยว่าคำสอนของพระองค์เป็นทางสายกลาง ระหว่างการแสวงหาความสุขในกามและการทรมานตนให้ลำบากโดยผิดๆ  ตามคำสอนนี้ พระองค์มิได้ทรงหมายถึงว่า ทางสายกลางอยู่ระหว่างข้อปฏิบัติสุดโต่งทั้งสองข้างแบบเท่ากันเป๊ะ  แต่เป็นข้อปฏิบัติที่เข้าใกล้การบำเพ็ญเพียรมากกว่าการหลงใหลในกามสุข  


เราจะเข้าใจว่าตัณหาเชื่อมโยงกับทุกข์อย่างไร ก็ต่อเมื่อทวนกระแสของตัณหาเท่านั้น  การปฏิบัติเช่นนี้ย่อมต้องเจอความลำบากอยู่บ้าง แต่ก็คุ้มค่า  การบำเพ็ญเพียรบางอย่างที่รอบคอบ มีเหตุมีผล ประกอบด้วยปัญญา และมีเป้าหมายที่ชัดเจน ส่งผลให้เกิดความก้าวหน้าในการปฏิบัติธรรม


ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร

แปลถอดความ โดย ศิษย์ทีมสื่อดิจิทัลฯ

******

Cr.https://www.facebook.com/share/pcqg4sodiNW8zRa5/?mibextid=oFDknk

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น