สัมมาทิฏฐิ

 การปฏิบัติธรรมมีจุดมุ่งหมายประการหนึ่ง คือ มุ่งให้ละความยึดมั่นถือมั่นในทิฏฐิความเห็น  เราทำเช่นนั้นได้โดยเริ่มจากการถามตัวเองว่า  อะไรคือความเชื่อและข้ออ้างอิงพื้นฐานที่อยู่เบื้องหลังความคิดเห็นของเรา  ความเชื่อและข้ออ้างอิงเหล่านั้นเป็นจริงเพียงใด   มีอะไรหลอกให้เราเชื่อบ้างไหม  เราจะไว้ใจในความเชื่อและข้ออ้างอิงเหล่านั้นได้เพียงใด 

คนฉลาดจำนวนไม่น้อยตกหลุมพรางของการมองแค่การใช้เหตุผลให้รอบคอบเพื่อนำไปสู่ข้อสรุป  เมื่อพอใจในเหตุผลทุกขั้นตอนว่าไม่มีผิดพลาด ก็มั่นใจเลยว่าความเห็นนั้นถูกต้องแน่นอน  แต่มองข้ามข้อเท็จจริงว่า หากข้อสันนิษฐานเบื้องต้นผิด ต่อให้เหตุผลถูกต้องทุกประการ  ความคิดเห็นที่ได้นั้นย่อมพลอยผิดพลาดไปด้วย  เราได้เห็นการใช้เหตุผลเป็นตุเป็นตะที่เกิดจากความเชื่องมงายมาตลอดประวัติศาสตร์มนุษยชาติ

ดังนั้น ขอให้เราพิจารณาให้ดี อย่าได้ประมาท  มีอะไรไหมที่เราทึกทักว่าเป็นจริง  มีอะไรไหมที่ดูจริงเสียจนแทบจะไม่ต้องเอามาพูดกัน แต่บางที -เพียงบางทีเท่านั้น- อาจไม่จริงดังคิด  แล้วเราจะยึดทิฏฐิความเห็นอย่างแยบคายได้อย่างไร โดยไม่หลงติดในความคิดนั้น ดั่งคนเดินทางหลงไปติดในพงหนาม

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร

แปลถอดความ โดย ปิยสีโลภิกขุ

""""""

Cr.https://www.facebook.com/share/6JbL8e8DvwCSt3in/?mibextid=oFDknk