............
..เมตตายะ ภิกขะเว เจโตวิมุตติ ยา อาเสวิตายะ ภาวิตายะ พหุลีกะตายะ...
..ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมตตาอันเป็นไปเพื่อการหลุดพ้นแห่งจิตนี้
อันบุคคลบำเพ็ญจนคุ้นแล้ว ทำให้มากแล้ว คือชำนาญให้ยิ่ง
เป็นที่พึ่งของใจ...ตั้งไว้เป็นนิจ อันบุคคลสั่งสมอบรมแล้ว
ย่อมมีอนิสงค์สิบเอ็ดประการดังนี้
อานิสงค์ ๑๑ ประการ
ย่อมหลับเป็นสุข
เมื่อตื่นขึ้นก็ย่อมเป็นสุข
หลับอยู่ไม่ฝันร้าย
เป็นที่รักของเหล่ามนุษย์ทั้งหลาย
เป็นที่รักของเหล่าอมนุษย์ทั้งหลาย
เทวดาย่อมคุ้มรักษา
ไฟก็ดี ยาพิษก็ดี ศัตราก็ดีย่อมทำอันตรายไม่ได้
จิตย่อมเป็นสมาธิได้รวดเร็วอย่างยิ่ง
ผิวหน้าย่อมผ่องใส
เป็นผู้ไม่ลุ่มหลงเมื่อทำการกริยาตาย
เมื่อยังไม่บรรลุคุณวิเศษอันยิ่งๆ ขึ้นไป
ย่อมเป็นผู้เข้าถึงพรหมโลก
........
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น