... คนฉลาด จะไม่พูดห้าสิ่งนี้
การพูดเป็นความรู้แขนงหนึ่ง พูดนั้นง่าย แต่พูดเป็นนั้นไม่ง่าย
คนฉลาด รู้ว่าสิ่งใดควรพูด สิ่งใดไม่ควรพูด
01.
คนมองโลกในแง่ดี ไม่พร่ำบ่นตัดพ้อ
ไม่พูดคำห่อเหี่ยวทอนกำลังใจ มีความมั่นใจต่ออนาคตเสมอ
ชีวิตใครบ้างไม่เจอหลุมบ่อก้าวข้ามยากหลายหลุม?
คนที่พอประสบอุปสรรคเล็กน้อยก็รู้สึกว่าอนาคตมืดมน
ละทิ้งการยืนหยัดและเติบโต ย่อมยากจะได้ใช้ชีวิตตามฝันของตน
คน ไม่ว่ายามใด ต้องไม่ทิ้งความหวัง
หาใช่เห็นความหวังแล้วจึงพากเพียร
ทว่าคือพากเพียรแล้วจึงได้เห็นความหวัง
ชีวิต นอกจากความเป็นความตาย อื่นนั้นล้วนเรื่องเล็ก
ไม่ว่าประสบสิ่งกลัดกลุ้มใดๆ ล้วนอย่าได้หาเรื่องกับตัวเอง
ต่อให้ชีวิตยากเย็นกว่านี้ ขื่นขมกว่านี้ ตัดพ้อพร่ำบ่นไม่แก้ปัญหา
ไม่สู้รวบรวมพลังใจ แล้วออกเดินทางอีกครั้ง
02.
คนซื่อสัตย์ ไม่พูดคำเท็จ
มีภาษิตว่า "คนสว่างไม่ทำเรื่องดำมืด คนจริงไม่พูดคำเท็จ"
ไม่พูดคำเท็จ เป็นคุณธรรมพื้นฐานที่สุดของคนคนหนึ่ง
คนซื่อสัตย์ ทำการใดๆ ไม่ละอายใจตน ไม่หลอกลวงใคร
สิ่งที่เคยทำ ไม่จำต้องปิดบัง คนที่เคยรัก ไม่จำต้องปฏิเสธ
คน ถ้าพูดโกหกสักครั้งก็หยุดไม่ได้ ต้องแต่งเรื่องเท็จคำโกหกไปเรื่อยๆ เพื่อปกปิดสิ่งที่พูดไป ดังนี้แล้ว ย่อมตกหล่มโคลนของการพูดเท็จลึกลงเรื่อยๆ
เป็นคนซื่อสัตย์ ไม่พูดคำเท็จ ทำเรื่องจริง จริงใจต่อคนอื่น
03.
คนติดดิน ไม่พูดคำโว
คนคุยโวโอ้อวด มักฟุ้งเฟ้อ เพียงทำเพื่อให้ได้หน้าไม่มุ่งทำให้จริง
ปกติชอบอวดความเก่งฉกาจของตน ถึงเวลาต้องขึ้นเวทีจริง กลับไร้ความสามารถให้แสดง
คนเก่งฉกาจที่แท้ ในการงานแสดงเต็มที่ ในส่วนตัว ถ่อมตนหลบฉาก
เมื่อตัดสินใจทำสิ่งใด จะทำไปเงียบๆ ไม่ตีฆ้องร้องป่าวโพทนาบอกใครๆ
เพราะพวกเขารู้ว่า แทนการพูดคำโต ไม่สู้ทำงานให้หนักแน่นเป็นจริง
เป็นคนที่วางใจได้โดยแท้จริง เป็นคนที่รู้จักตัวเองดี ไม่โวคำโต ไม่โอ้อวดคุยฟุ้ง เป็นคนหนักแน่นเท้าติดดิน
04.
คนจริงใจ ไม่พูดคำประจบสอพลอ
คนกับคนอยู่ร่วมกัน ความจริงใจนั้นสำคัญที่สุด
เอาแต่พูดยกยอสอพลอคน เพียงทำให้คนอื่นดูเบา
พูดเอาใจยกยอปอปั้นโดยไร้ความจริง เพียงทำให้คนอื่นอึดอัด
ดังนั้น ทุกคำพูดชื่นชมควรออกจากใจ ไม่ใช่เสแสร้งแกล้งเอาใจ
คนเราใช้ชีวิตไม่ง่าย อย่าพูดคำเท็จฝืนใจเพียงเพื่อให้คนอื่นชมชอบ
ใช้ชีวิตของตน เป็นตน จึงไม่มาสู่โลกนี้โดยไม่ได้อะไร！
จริงใจจึงแลกใจจริง ไม่สอพลอ ไม่พยายามเอาใจยกยอ
ไม่ประจบประแจง ไม่พลอยขานรับ
ไม่เป็นคุณที่คนอื่นคาดหวัง เพียงเป็นตัวเองที่คุณชอบ
05.
คนมีปัญญา ไม่พูดให้ร้ายคนอื่น
คนนินทาให้ร้ายคนอื่นเลวร้ายที่สุด คนค่อนแคะซุบซิบไร้คุณธรรม
คนจำนวนมาก ชีวิตตัวเองเหลวแหลก แต่กลับมีเวลากับเรี่ยวแรงไปวิพากษ์วิจารณ์ชีวิตคนอื่น
การเห็นความจริงปรุโปร่ง แต่ไม่เปิดโปง คือปัญญา
ใจควรกระจ่าง แต่การทำตัว เป็นคนเซ่อๆ ถ่อมตนลง
คนมีปัญญา ยินดีเงียบไม่พูด แต่ไม่เที่ยวว่าดีว่าร้ายใคร
เดินทางตัวเองให้ดี
ไม่ติฉินแคะคุ้ยความลับคนอื่น
ไม่วิพากษ์การกระทำของคนอื่น
ไม่ว่าร้ายคนอื่น
พูดมากย่อมเสียหาย
จากนี้ไป พึงเป็นคนที่คุมปากตัวเองได้！
... ไม่ทราบผู้เขียน
... วิภาดา กิตติโกวิท แปล
#MADMAN_BOOKS
******
Cr.https://www.facebook.com/groups/1618011031852022/permalink/3370632843256490/?mibextid=Nif5oz
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น