สติ

สติ หมายถึง ความระลึกได้.นึกได้,ความไม่เผลอ

การคุมใจไว้กับกิจหรือกุมจิตไว้กับสิ่งที่เกี่ยวข้อง

จำการที่ทำและคำที่พูดแล้วแม้นานได้

🔘สติ ปรากฏอยู่ในหลายหมวดธรรม🔘

🔘ธรรมที่มีอุปการะมาก ๒ คือ ๑.สติ ๒.สัมปชัญญะ

🔘นาถกรณธรรม ๑๐ คือ ๑.ศีล ๒.พาหุสัจจะ ๓.กัลยณมิตตตา 

๔.โสวัจจสตา   ๕.กิงกรณีเยสุ ทักขตา ๖.ธัมมกามตา

 ๗.วิริยะ ๘.สันตุฏฐี ๙.สติ ๑๐.ปัญญา

🔘พละ ๕. คือ ๑.สัทธา ๒.วิริยะ ๓.สติ ๔.สมาธิ ๕.ปัญญา

🔘โพชฌงค์ ๗ คือ ๑.สติ ๒.ธัมมวิจยะ ๓.วิริยะ ๔.ปิติ ๕.ปัสสธิ 

๖.สมาธิ ๗.อุเบกขา

🔘สัทธรรม ๗ คือ ๑.มีศรัทธา ๒.มีหิริ ๓.มีโอตตัปปะ

 ๔.เป็นพหูสูต ๕.มีความเพียรอันปรารภแล้ว

๖.มีสติมั่นคง ๗.มีปัญญา

(พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม)