รู้หลัก จักไม่หลง

รู้หลัก จะไม่หลง
จะไม่ยึดซ้อนยึด
.........

อย่าเอาความไม่ยึดมั่น
หรือความปล่อยวาง
มาเป็นข้ออ้างที่จะปล่อยปละละเลย
...

ที่เห็นง่ายๆ ก็คือ
คนที่เอาความไม่ยึดมั่นขึ้นมายึดไว้
แล้วไม่ทำอะไร ไม่เอาอะไร
แล้วก็บอกว่าฉันไม่ยึดมั่น

แต่เขาไม่รู้ตัวว่าเขาทำไป
ตามความไม่ยึดมั่นที่เอามายึดไว้

คือเป็นเพียงความยึดมั่น
ในความไม่ยึดมั่นเท่านั้น
เป็นความยึดมั่นซ้อนเข้าไปอีก

ความไม่ยึดมั่นที่แท้นั้น
เป็นไปเองด้วยปัญญา
ไม่ต้องเอาความไม่ยึดมั่นขึ้นมายึดไว้
...
เพราะฉะนั้น
อย่าปล่อยวางเพียง
ด้วยความไม่ยึดมั่นที่ยึดถือเอาไว้
และอย่าเอาความปล่อยวาง
มาเป็นข้ออ้างที่จะปล่อยปละละเลย

เพราะอันนั้นไม่ใช่
ความปล่อยวางอะไรเลย
แต่เป็นความประมาทแท้ๆ

จากหนังสือเรื่อง
คนไทยไม่ใจแคบ
แต่ระวังไว้: อย่าให้ปัญญาแคบ
โดย สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์
(ป. อ. ปยุตฺโต)
พิมพ์ครั้งที่ ๒ ตุลาคม ๒๕๔๕
หน้า ๕๐ – ๕๒

สามารถอ่านหนังสือเพิ่มเติมได้ที่
http//book.watnyanaves.net/index.php?floor=case-study