ความช้าของเวลาชีวิต

มีใครบางคนถามฉันว่า...จะผ่านช่วงเวลามรสุมของชีวิตไปได้อย่างไร ใช้เวลานานเท่าไหร่ แล้วเราจะผ่านมันไปได้ไหม พอนึกย้อนกลับไป สิ่งที่จำได้คือเวลาที่เดินช้าลง

.

ความเนิ่นนานของเวลาที่ช้าเหลือเกินจนทำให้เราสัมผัสทุกรายละเอียดของอารมณ์ ความรู้สึก ความคิด และบรรยากาศของสิ่งรอบข้าง เห็นแม้กระทั่งเม็ดฝนที่ตกลงสู่พื้นดิน แสงอาทิตย์ยามเช้ามืดที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยได้เงยหน้าขึ้นมอง ได้ยินเสียงของคนรอบข้าง จากที่ผ่านมาไม่ได้ตั้งใจฟัง

.

“ความช้าของเวลาชีวิต” ทำให้เรามองเห็นความห่วงใย มิตรภาพ และความรักของคนใกล้ชิดที่เรามักจะหลงลืมเขาไป จังหวะเวลาที่ช้าลงทำให้เราได้หันกลับมาทบทวนและเรียนรู้ชีวิตให้ลึกซึ้งมากขึ้น

.

บางทีฉันก็อยากจะบอกคนที่ถามไปว่า ไม่ต้องรีบร้อนที่จะพาตัวเองให้พ้นจากมรสุมนั้นหรอก แค่ใช้เวลาของชีวิตให้ช้าลง สังเกตอารมณ์ความรู้สึกที่แปรปรวน มองเห็นความรู้สึกนั้น จนกระทั่งมันค่อยบรรเทาเบาบางลง

.

มรสุมที่พัดผ่านไป จะทำให้ใจที่บอบบางเข้มแข็งขึ้น ขอเพียงเราทำจังหวะชีวิตให้ช้าลง เราน่าจะรับมือกับพายุลูกใหม่ที่พัดผ่านเข้ามาได้อย่างคนที่เรียนรู้ที่จะเข้าใจจังหวะการเดินทางของเวลาชีวิตได้ดีมากยิ่งขึ้น

.

#ความช้าของเวลาชีวิต #Fridayvibes

***

Cr.Fwd line :supamonta