ปัญหาของคน ปัญหาในครอบครัว ปัญหาของบ้านเมือง ปัญหาของโลก หรือปัญหาในจิตใจของเราเอง ถ้าดับไม่ถูกที่ถูกจุด ก็ไม่สามารถดับปัญหาได้อย่างแท้จริง ถ้าจะดับให้ได้อย่างแท้จริงนั้นต้องดับที่เหตุ คือ การเกิด ผู้ที่ท่านหมดกิเลสแล้ว ท่านไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดอีก ปัญหาก็ไม่เกิดไม่มี ถ้ายังต้องเวียนว่ายตายเกิดขึ้น ก็ต้องมีปัญหาอยู่อย่างนี้
ปัญหาบางอย่างก็แก้ได้ ปัญหาบางอย่างก็แก้ไม่ได้ ปัญหาบางอย่างแก้เสร็จไปแล้ว ก็ยังมีปัญหาอื่นเกิดขึ้นมาอีก
คนทุกคนที่เกิดมาล้วนก็ต้องมีปัญหากันทุกคน จะมากบ้างน้อยบ้าง ก็แล้วแต่กรรมวิบากของแต่ละบุคคล ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการทำมาหากิน ปัญหาในเรื่องสุขภาพร่างกาย ปัญหาของครอบครัว ปัญหาของสิ่งแวดล้อมทั้งใกล้และทั้งไกล
ในหลักพระพุทธศาสนา ปัญหาที่ควรแก้มากที่สุด ก็คือปัญหาในเรื่องจิตใจ ดังพุทธพจน์ที่ว่า "ไม่มีใครทำร้ายเรามากเท่าจิตของเราเอง"
ถ้าเราสามารถแก้ปัญหาของใจเราได้ดีแล้ว ถึงอะไรจะมีปัญหาอยู่ แต่ใจเราไม่เป็นปัญหา ถึงร่างกายจะมีความทุกข์แต่ใจไม่ทุกข์ ใจรับรู้ว่าเจ็บไข้ได้ป่วย ใจไม่ดิ้นรน ใจไม่วิตกกังวลให้ฟุ้งซ่าน ใจรู้เห็นตามความจริง แล้วปล่อยวางจิตใจก็สงบเย็นได้
จงน้อมนำหลักธรรมะ คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้ามาชำระความสกปรกของจิตใจเรา จิตที่สกปรกก็เพราะจิตสะสมและคลุกคลีอยู่กับความโลภ ความโกรธ และความหลง กองขยะ ๓ กองใหญ่นี้ จงอยู่ให้ห่างไกลจากมันให้มาก ทรัพย์สมบัตินั้นมีมาก สะสมไว้มากสักเพียงใด ก็แล้วแต่ ก็ไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง
********
(จากหนังสือ ปริศนาธรรมจากสวนป่า อริโยภิกขุ)
********
*********
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น