หน้าเว็บ

วันเสาร์ที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

พุทธวิธีเพื่อการหัดตาย


     การหัดตายที่ปราชญ์ในพระพุทธศาสนาท่านแนะนำ คือการหัดอบรมความคิด สมมติว่าตนเองในขณะนั้นปราศจากชีวิตแล้ว ตายแล้ว เช่นเดียวกับผู้ที่ตายแล้วจริงทั้งหลาย
.........
ฝึกอบรมความคิดว่าเมื่อปราศจากชีวิตแล้ว สภาพร่างกายของตนที่เคยเคลื่อนไหว จักทอดนิ่ง
........
ถูกทอดทิ้งอ้างว้างตามลำพัง หลังปราศจากชีวิต
........
ทรัพย์สมบัติที่สะสมไว้ ในขณะมีชีวิต สิ้นสุดลงแล้วพร้อมกับลมหายใจ และชีวิตสิ้นสุด
........
มองให้เห็นสภาพร่างกายที่ตายแล้ว
.......
.......
.......
ผู้มีปัญญา มีความฉลาด มีสัมมาทิฐิ จักมุ่งเพียรละกิเลส ก่อนความตายมาถึง
.......
***ปล่อยใจจากสิ่งทั้งหลาย ก่อนถูกความตายบังคับ***  
     ปราชญ์ทางพระพุทธศาสนา คือผู้มีปัญญา สอนให้เร่งอบรมมรณสติ นึกถึงความตาย หัดตายก่อนตายจริง
     จุดมุ่งหมายสำคัญของการหัดตายก็คือ เพื่อให้ปล่อยใจจากสิ่งทั้งหลาย ก่อนถูกความตายบังคับให้ปล่อย
      กิเลสเครื่องเศร้าหมอง ตัณหาความดิ้นรนทะยานอยากอุปาทานยึดมั่นทั้งหลายทั้งปวง หัดใจให้ปล่อยเสียพร้อมกับหัดตาย 
      สิ่งอันใดเป็นเหตุให้โลภ ให้โกรธ ให้หลง ให้เกิดตัณหา อุปาทาน หัดละเสีย ปล่อยเสียพร้อมกับหัดตาย ซึ่งจะมาถึงเราทุกคนจริงได้ทุกวินาที
........
( จากหนังสือ พระนิพนธ์ สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปรินายก    ผู้เป็นที่รักของมนุษย์และเทวดา )
..........

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น