*****
...ฉันรู้ว่านายต้องมา...
...๒๒ กันยายน ๕๗ อนันต์ ช.ส่งข่าวบอกเพื่อน ๆ ว่า สัญชัยจากพวกเราไปแล้ว พร้อมกับแจ้งกำหนดการส่วดพระอภิธรรม พร้อมวันเวลาฌาปนกิจศพใน ๒๕ กันยายน ๕๗...๒๓ กันยายน ๕๗ เพื่อน ๆ ร่วมกันเป็นเจ้าภาพสวดอภิธรรม
...๒๕ กันยายน ๕๗ ไปถึงวัดลาดปลาดุก ประมาณ ๑๓๓๐ พบกับเพื่อน ๆ ๐๙ ชัยวัฒน์ พ. สำเริง น. และ สุรินทร์ ล....เข้าไปเคารพศพเพื่อนบนศาลา..." ขอให้เพื่อนสู่สุขคติภพ กรรมใดที่เคยล่วงเกินกันจะด้วยรู้ตัวหรือไม่ก็ตามขอให้เพื่อนอโหสิกรรมให้ด้วย "
๑๔๐๐ ร่วมฟังพระธรรมเทศนา พอพระเทศน์จบแล้ว ก็เตรียมเคลื่อนศพลงจากศาลา ได้ร่วมขบวนแห่ศพเวียนเมรุกับคณะญาติของสัญชัยด้วย...พอเวียนรอบสุดท้ายก็มีความรู้สึกว่าได้ "กลิ่น " ซึ่งทำให้รู้ว่า เพื่อนสัญชัยรับรู้แล้วว่าเรามาพบแล้ว..จากนั้นก็ช่วยยกหีบศพขึ้นตั้งบนเมรุ...๑๖๐๐ กำหนดการประชุมเพลิง พวกเราร่วมกันวางดอกไม้จันทร์แสดงความอาลัยเพื่อนเป็นครั้งสุดท้าย...ขอให้เพื่อนสู่สุคติสัมปรายภพ เทอญ....
****
*****
*****
ขอให้เพื่อน สัญชัย สู่สุขติ จาก วัฒนา ต่างสากล
ตอบลบถึงแม้ว่าจะอยู่กันคนละเหล่า..ช่วงเป็นนักเรียนจ่า ได้อยู่ร่วมกับสัญชัย หนึ่งปีที่โรงเรียนสื่อสาร สัญชัยเป็นคนอัธยาศัยดีมาก ไม่เคยเห็นสัญชัยโกรธใครนะ..เขาเป็นคนยิ้มง่าย..พูดจาอ่อนหวาน..จบออกรับราชการแล้ว นานๆ ถึงจะเจอสัญชัย..เขายังเหมือนเดิม ยิ้มง่ายพูดเพราะ..เขาไปร่วมงานเลี้ยงรุ่นครั้งสุดท้ายโดยถือไม้เท้าไปด้วย...วาระสุดท้ายของสัญชัย..ยัง"ทักทาย" เหมือนเดิม..ขอให้เพื่อนสู่สุคติ..
ตอบลบ