ผู้เฒ่าเมื่อก่อนนี้เวลาถามไถ่กันเรื่อง
ทุกข์ มักจะพูดว่า " ทุกข์ ๑๐๘ " เหมือนกับเพลงของชาย เมืองสิงห์
นี่แหละ... หลายท่านคงเคยได้ยินเหมือนผมนะครับ...แล้ว ๑๐๘
นี่มีอะไรบ้างหนอ..เป็นความสงสัยมาหลายสิบปีอาจจะเป็นเพราะยังอยู่ในวัยทำงานก็เลยไม่ค่อยให้ความสำคัญ..
พอถึงวันนี้เข้าสู่วัยทอง โรคภัยไข้เจ็บรุมเร้าเข้ามา หนุ่ม(เหลือ)น้อยเข้าทุกที..ทุกข์
๑๐๘ จริง ๆ นะ...พบทุกข์ พึ่งธรรม..เป็นสัจจะธรรมจริง ๆ..จึงเริ่มต้นด้วยหยิบหนังสือในภาพข้างบนที่ซื้อเก็บไว้หลายสิบปีแล้วมาอ่านตอนก่อนนอน
(ว่ากันว่าเป็นยานอนหลับอย่างดี...ได้ผลจริง ๆ ครับ) .....อ่านไปได้สองวัน
เจอแล้วครับ ทุกข์ ๑๐๘ ...เริ่มจาก ๒ (เวทนา ๒) คือ ทุกข์กาย ทุกข์ใจ..จากนั้นก็เป็น
๓ ,๕,๖,๑๘,๓๖ สุดท้ายก็เจอ ๑๐๘...หากจะสรุปสั้น
ๆ เพื่อให้หมดทุกข์ ๑๐๘ ..ท่านพุทธทาส ท่านกล่าวไว้ว่า "ตัวกู ของกู" นั้นเป็นแม่บทแห่งกิเลสทั้งปวง
ซึ่งเป็นมูลเหตุของทุกข์ทั้งปวง....
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ
(คลิกบนภาพเพื่อดูภาพขยายใหญ่ขี้น)
แผ่นพับจากนิโรธาราม จอมทอง เชียงใหม่..." คน คือ อะไร ".......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น