หน้าเว็บ

วันพุธที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2555

เล่าสู่กันฟัง(๖๕)..หนังสือรุ่น..

หนังสืออนุสรณ์รุ่น พ.ศ.๒๕๐๙ ตอนเป็น นรจ.ชั้นปีที่หนึ่ง

      ใกล้วันงานคืนสู่เหย้าของพวกเรา ชมรม นรจ.๐๙  ซึ่งจะจัดงานในวันเสาร์ที่ ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๕ ที่ สัตหีบ ชลบุรี แล้วทีมงานประชาสัมพัน์รีบเร่งติดตามเพื่อน ๆ รุ่นเดียวกันให้มาร่วมงานกันให้มากที่สุด เราใช้ทุกช่องทางเท่าที่จะทำได้ ทั้งโทรศัพท์ จดหมาย แม้กระทั่งใน สังคมออนไลน์นี้ แต่ก็ยังมีข้อขัดข้องคือ เพื่อน ๆ ส่วนหนึ่งไม่มีข้อมูลให้ติดต่อได้ โดยเฉพาะเพื่อน ๆ ที่เปลี่ยนเส้นทางชีวิตออกไปจากกองทัพแล้ว ขาดการติดต่อเป็นเวลานานมาก....๔๖ ปีแล้ว ที่เราจบการศึกษาและแยกย้ายกันไป 
           "หนังสืออนุสรณ์รุ่นเมื่อปี ๒๕๐๙" จึงเป็นฐานข้อมูลที่จะใช้ค้นหาเพื่อน ๆ... 

หนังสืออนุสรณ์สื่อสาร ๒๕๑๐ 
(นรจ.ชั้นปีทีสองเหล่าสื่อสารและเหล่าอีเลคทรอนิคส์)

             พูดถึงหนังสือรุ่นนี่ ฉบับเดิมของผมไม่รู้อยู่ที่ใหนแล้ว เนื่องจากย้ายบ้านบ่อย..เริ่มทำงานก็เช่าห้องอยู่หลายแห่ง..พอทางราชการมีบ้านพักให้ก็ย้ายเข้าบ้านพัก..พอย้ายหน่วย ก็ต้องย้ายบ้านพักอีก ผลสุดท้ายไม่รู้ว่าไปหล่นหายตอนใหน...ก็ต้องหยิบยืมของเพื่อน วิเชียร ม. มาถ่ายเอกสารกันทั้งเล่มเลย....

           เพื่อน ๆ บางคนก็เปลี่ยนชื่อ บางคนเปลี่ยนทั้งชื่อทั้งนามสกุล..หลังจากพบปะกันครั้งนี้แล้วเราคงได้ข้อมูลที่ทันสมัยมากขึ้น..จากข้อมูลที่มีอยู่รุ่นเรามี ๔๓๓ คน  จากไปแล้วอย่างไม่มีวันกลับ  ประมาณ ๗๖ คน(ที่มีหลักฐานยืนยัน) คงเหลือ ๓๕๗ คน 

           เพื่อนๆ หลายคนเปลี่ยนเส้นทางชีวิตหลังจากเข้ามาเป็น นรจ.รุ่น ๐๙ แล้ว ก็ออกไปเรียนต่อบ้าง  ส่วนมากพอรับราชการมาระยะเวลาหนึ่งก็ลาออก  ส่วนใหญ่ก็เป็นงานเดินเรือของภาคเอกชน  มีทั้งต้นหน ต้นกล ต้นเรือ กัปตัน หลายคนย้ายสังกัดรับราชการ ไปอยู่กรมประมง  กรมเจ้าท่า  ตำรวจ  อาจารย์ เป็นนักกฏหมาย เป็นนักธุกิจ  ประกอบอาชีพส่วนตัว  บางท่านก็ไปเป็น สจ. ฯลฯ  ตามประสบการณ์วิชาชีพของแต่ละเหล่า   ก็หลากหลายอาชีพอย่างไม่น่าเชื่อครับ.......


            ก็หวังว่าหลังจากงานเลี้ยงรุ่นคราวนี้แล้ว คงจะมีข้อมูลของเพื่อน ๆ ที่ถูกต้อง.....รุ่นเราคงจะมี "หนังสือรุ่นออนไลน์" ที่ทันสมัยใน Facebook เหมือนกับลูกหลานที่บ้านบ้างละครับ.....


3 ความคิดเห็น:

  1. ดีครับ..หลายสาขา หลายแขนง แตกรากกันออกไปตามทาง..แต่อย่างน้อยก็ขยายมาจากรากแก้วของทร.๐๙ ควรจะมาพบกันเสียหน่อยเพราะจะได้คุยกันบ้างก่อนสิ้นลม ดูสิหลายคนทะยอยจากไปโดยไม่มีโอกาสได้คุยกันอีกเลย..จะไปเคาะข้างโลงก็คงเปล่าประโยชน์เสียแล้ว..ฉนั้นมากันให้มากๆ..กูเจอมึงแน่ !!!

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. ขอบคุณโตนี่ ฟาง เจ้าของบันทึก "คนล่าฝัน"http://www.gotoknow.org/blogs/posts/481851 ติดตามอ่านได้ ตอนนี้กำลังเล่าถึง นรจ.นย.๑๑ ครับ

      ลบ
    2. เวลาผ่านไปรวดเร็วมาก...ปีหน้า 2559 ก็ครบ 50 ปีแล้ว....

      ลบ