..ธรรมะเป็นเรื่องของใจ..
* ปฏิบัติธรรมเพื่ออะไร
ปฏิบัติธรรมเพื่อให้ใจพ้นทุกข์ได้เท่านั้นเอง
* ใจพ้นทุกข์นั้นเป็นอย่างไร
ใจพ้นทุกข์ คือการทำใจให้ได้ต่อการได้ลาภ ยศ เกียรติ สรรเสริญ จิตก็ไม่หลงยินดี ไม่หลงในสิ่งที่ได้ ในขณะเดียวกันหากมีการสิ้นลาภ สิ้นยศ สิ้นเกียรติ สิ้นสรรเสริญ อีกทั้งมีคำตำหนินินนทา อันเรียกว่าโลกธรรม ๘ ใจก็ปกติ ไม่ตื่นเต้นหวั่นไหวแม้แต่นิดเดียวต่อการสูญสิ้น
เมื่อใดทำใจไม่ได้ ก็ต้องทุกข์ใจอยู่ร่ำไป หากทำใจได้แล้วก็สบายใจ จริงไหม
* ธรรมะแห่งพุทธะ ทั้งหมดอยู่ที่ความปล่อยวางของใจ
ธรรมะแห่งพุทธะ เป็นเรื่องของใจ
หากกายไม่มีใจ เช่น ศพต่าง ๆมันก็ทำอะไรไม่ได้ เคลื่อนไหวไม่ได้ แข็งเหมือนท่อนไม้ ใครจะฝังจะเผา จะทำอะไร มันไม่ว่าอะไร ไม่ร้องว่าเจ็บว่าปวด ใช่ไหม เพราะมันคือ ธาตุ ๔ ดิน น้ำ ลม ไฟ มารวมกันเป็นรูป ร่างกายขณะหนึ่ง แต่พอมี " ใจ " มาอาศัยอยู่ในนั้น มันก็เคลื่อนไหวได้ ทำอะไร ๆ ก็ได้ มันมีความเจ็บปวด สุข ทุกข์ ชอบ ไม่ชอบ ที่เป็นความรู้สึกเกิดขึ้นเรียกว่า " ธาตุรู้ "และธาตุรู้นี้แหละที่เรียกว่า " จิต " ก็ได้ " ใจ " ก็ได้ ตัวนี้แหละที่มันเกิดสุขและทุกข์ มันเกิดที่นี่แหละ จริงไหม
เพราะกายแท้ ๆ ที่ไม่มีจิตใจอาศัยอยู่ เช่น ศพต่าง ๆ เป็นต้น ขณะนั้นมันไม่แสดงความทุกข์เจ็บปวดให้เห็นเลย ใช่ไหม จริงหรือไม่จริง
* ทุกข์แท้ ๆ อยู่ตรงใหน เกิดตรงใหน
* ทำไมมันถึงทุกข์
* ค้นหาเอาเอง
* ใจใครทุกข์ ก็หาที่ใจคนนั้น
* ใจเราทุกข์ ก็หาที่ " ใจเรา " นั่นแหละ
* จึงจะพ้นทุกข์ได้จริงในที่สุด
******
(จากหนังสือ " กตัญญูกตเวทิตาทาน " เพื่อนใจผู้ไฝ่ธรรม )
